Maggie's Flock – Party At The Cemetry

Maggie’s Flock is een band uit Nijmegen die Celtic rock brengt. Hun debuutalbum is Party At The Cemetry. Stel je daar geen pentagrammen en mensenoffers bij voor zoals in black metal, eerder wat stoerdoenerij om – na iets te veel biertjes – indruk te maken op een meisje.
De hoogdagen van de Keltische folkrock liggen al een paar decennia achter ons. Het waren the Pogues die op de top van hun roem heel wat bandjes deden ontspruiten in de UK en op het Europese vasteland. Daarvoor hadden we al The Dubliners en daarna kwamen nog The Levellers, maar die laatste band zorgde toch voor minder navolgers. De erfenis van The Pogues leeft wel nog voort in de piratemetal en in de Celtic punkrock, maar dat is vooral een Amerikaans verhaal. Dan is Maggie’s Flock een opmerkelijke nieuwkomer en eentje die de lat meteen hoog legt. De band krijgt nog een extra pluim op de hoed voor het knappe artwork en om de moeite te nemen om het album uit te brengen op vinyl.
Er wordt op een bijzonder hoog niveau gemusiceerd op Party At The Cemetry en ook de vibe zit heel juist. De composities gaan van degelijk tot knap en anders dan de meeste bands in het genre staan op dit album geen covers of herwerkte traditionals. De intro’s zijn knap, de drive zit meestal goed en er zit flink wat variatie in. Dat gebrek aan samenhang, zowel in de muziek als in de lyrics, is tegelijk een beetje een zwakte. Het gaat van folk en dronken ballades naar folkrock en polka’s en dan naar punkrock en in de lyrics proberen ze de ene keer hun Nederlandse aard te verbergen terwijl ze die op andere tracks net gaan uitspelen.  De sneer naar grootstad Amsterdam in Travelling Laddie is één van de leukste lyrics die ik dit jaar tegenkwam en ook op het melancholische She Danced By The Water ben ik helemaal mee. Set Ablaze is een topsong in lyrics en melodie. Drunken Train en The Pogey Club zijn grappig, maar missen nog een clou in de grap. Op Party At The Cemetry mis ik een match tussen het keigoede verhaal en de muziek die een beetje doorsnee is. Maar voor die opmerkingen moet je deze jolige celtic rock al tot op het bot ontleden en dat hoeft eigenlijk niet. Laat je meedrijven op deze muziek en drink er een paar stevige biertjes bij om in de juiste stemming te komen. Ik kijk ernaar uit om deze tracks live te horen. Celtic rock is still alive!