Je hebt tribute bands die proberen hun grote voorbeeld tot in detail zo nauwkeurig mogelijk te benaderen: geluid, stem & looks zouden in het ideaalgeval niet van het origineel te onderscheiden moeten zijn. Je hebt daarentegen ook tribute bands die hun geheel eigen twist aan de muziek van een band geven. Maiden uniteD is zo’n band: zanger Damian Wilson komt qua looks maar ook qua stemgeluid bij lange na niet in de buurt van Paul Di’Anno of Bruce Dickinson. En ook de band komt bij lange na niet in de buurt van het origineel. Waarom zouden mensen dan toch de moeite nemen om deze band te beluisteren? Omdat ze de nummers van een van ‘s werelds beste heavy metal bands in een akoestisch jasje gieten…
Het lijkt alsof ik een totaal andere band voor me heb dan die ik in m’n geheugen heb zitten. Met name het dynamische dubbelspel tussen zangeres Judith en celliste Maaike is veel prominenter aanwezig, en de stem van de klassiek geschoolde zangeres is veel meer het middelpunt van het optreden dan wanneer ze omgeven wordt door elektrische instrumenten. Met een energiek optreden weet dit tweetal niet alleen voor het oor maar ook zeker voor het oog een bijzonder aangename show neer te zetten, waarbij de rest van de band heel bescheiden op de achtergrond blijft. Een van de hoogtepunten van de avond voor mij is een nummer wat de band ‘geleend’ heeft: niets minder dan Winter van Tori Amos. Het getuigt duidelijk van ballen wanneer je dit nummer durft te coveren, en van nog veel meer lef als je dit ook live durft te doen. Daarom niks dan respect voor dit kippenvelmomentje: deze cover doet voor mij niet onder voor het origineel. Een voor mij niet onbekende band die mij toch heeft weten te verrassen!
Tijdens de setlist, die tussen het oude en nieuwe werk van Iron Maiden op en neer slingert, richt zanger Damian zich tussen alle nummers door tot het publiek. Hetzij met korte aankondigingen, hetzij met wat langere anekdotes over wat voor soort tribute band Maiden uniteD nou eigenlijk is of wat in godsnaam een elektronisch keyboard op het podium doet tijdens een akoestisch optreden. Normaal gesproken ben ik niet zo’n voorstander van te veel gepraat, maar vanavond past het in het totaalplaatje: het zorgt voor een intieme sfeer in de niet uitverkochte (het balkon is dicht) Jupiler zaal die op de begane grond toch heel gezellig vol is gelopen.
Dat alle bandleden hun sporen al lang in de muziekwereld hebben verdiend is duidelijk hoorbaar: op hoogstaand niveau worden de nummers van hun kracht ontdaan en daarvoor in de plaats van een flinke subtiliteit voorzien. Aangevuld met de krachtige zang en dat alles niet minder dan een dikke anderhalf uur lang. Waarbij het publiek op het laatst door Joey toegesproken wordt. Waarbij hij iedereen bedankt voor hun aanwezigheid tijdens het optreden in hun thuisstad. Waarbij we uitgelegd krijgen dat Maiden uniteD eigenlijk ooit lang geleden als een kortstondige gelegenheidsband opgericht werd: 10 optredens en dan zou de stekker er uitgetrokken worden. We zijn intussen heel wat jaren en optredens verder, en de band kijkt uit naar een volgend wedertreffen in Tilburg. Tot dan!