Mandragora Scream – Nothing But The Best

De Italiaanse Gothic rock formatie Mandragora Scream komt met Nothing But The Best met een verzamel album. Waarschijnlijk speciaal voor degenen die de band nog niet kennen. Voor fans van de band staan er met The Devil Owns My Heart, In The Dark en Baby Blue drie eerder niet uitgebrachte nummers op. Die horen niet helemaal tot het beste van de band, maar dat zal de fan worst wezen. Een aantal nummers zijn remastered, maar dat maakt niet echt een groot verschil met het origineel. Zangeres Morgan Lacroix hoort niet bepaald bij de top zangeressen, maar haar rauwe, ruige strot past goed bij de muziek. Die muziek is over het algemeen best aardig. Zeker door de groove die de band meestal bezit. Bovendien weet de band leuke nummers te maken. De contrast tussen de ruige zangeres en de meer melodieuze Gothic rock werkt redelijk goed. Ook een darkwave nummer met meer elektronica als Medusa komt goed tot haar recht, maar laat ook duidelijker de matige zang horen. Tijdens de (typische) rock ballad Ghost Of Swan laat de mannenzang horen hoe de Italianen zouden klinken met een goede zanger. Dat klinkt ineens stukken beter, maar ook minder origineel. Eigenlijk vreemd dat juist een mindere zangeres de band origineler laat klinken. Nummers als Nightwish, Jeanne D’Arc, The Time Of Spells en Cryin’ Clouds zouden heel anders klinken met een andere vrouwenstem. Mogelijk beter, maar misschien ook meer als één in een dozijn female fronted metal bands. Nothing But The Best is een aardig inkijkje in het werk van Mandragora Scream, maar zal niet iedereen evenveel plezieren.
Mandragora Scream