Mantric – False Negative

Experimentele progressive rock uit Oslo, Noorwegen.
Drie van de vijf leden van Mantric spelen al meer dan twintig jaar samen, eerst in de black metal band Lengsel, daarna in de progressive metal band Extol. Bij Extol hebben ze bijgedragen aan het laatste album, een classic, The Blueprint Dives voordat de band uiteen viel in 2007. In datzelfde jaar wordt Mantric opgericht door zanger/gitarist Ole Sveen, gitarist/zanger Tor Glidje en bassist/zanger John Mjaland.  Terwijl Extol in 2015 weer met een volledig nieuwe bezetting een nieuw album uitbrengt, spelen deze drie nog steeds in Mantric. David Husvik speelt de drums, maar doet dit alleen tijdens de live optredens. In de studio is Glidje degene die de percussie voor zijn rekening neemt.
Het debuut The Descent komt uit in 2010 en komt als een verfrissende windvlaag. Experimentele rock en post-punk worden vermengd met uitdagende progressieve melodieën waardoor deze band subtieler en meer ontwikkeld klinkt dan voorheen. Vijf jaar later volgt het album Sin dat met positieve kritieken wordt overladen. Nu, weer vijf jaar later, komt het derde album waarop het Noorse trio het metalgenre uitbreidt met behoud van zijn agressie, maar met synthesizers en ‘schonere’ zang.
Polyanna is het eerste nummer van het tien titels tellende album. Het begint met een haast orkestraal begin. Melodieus gitaarwerk en een fijn in het gehoor liggend ritme. Hoe anders klinkt dan Queen Fatique waarin de vocalen bijna geschreeuwd worden, met een agressieve ondertoon die we ook terug horen in de gitaar riffs.
The Towering Mountains begint met een golf van gitaargeluid die de luisteraar overspoelt. Ook hier is de zang agressief en luid. Maar, net als in een paar andere nummers wisselt de band net zo makkelijk van tempo, toon of melodie en gaat het nummer een geheel andere kant op. Onverwachte wendingen maken een album over het algemeen interessanter en spannender omdat het voorspelbare er af gaat. Mantric zet een uitstekend album neer met hun derde langspeler.