Het creëren van de meest godslasterlijke en satanische band ooit, dat was het doel waarmee Morgan Steinmeyer Hakansson de band Marduk oprichtte. Of dat gelukt is? Nou, ik denk dat veel mensen de gruwelijke verhalen over de band Mayhem wel gehoord hebben, maar Marduk komt toch zeker wel in de buurt!Het voelt alsof ik een kerk binnen stap.
De zaal is mistig en er hangt een sterke wierrook lucht. De avond wordt afgetrapt door het Spaanse duo Survival Is Suicide. Wetend dat ik nog vier uur te gaan heb, ga ik niet te dicht bij de boxen staan. Heftig, dat is het zeker, maar ook lekker. Dat er zoveel geluid geproduceerd kan worden door maarliefst twee personen is al een prestatie opzich, maar het helpt het publiek ook om los te komen
Attic, de tweede band van de avond laat ons allemaal even op adem komen. Zou je niet zeggen als je het decor ziet: het podium is versierd als een soort satanische kerk, met een typisch altaar met een omgekeerd kruis in het midden. Al ziet het er dus uit alsof de zanger elk moment de kop van een vleermuis af kan bijten, deze band valt qua hardheid toch een beetje buiten de rest van de avond. Niets mis mee als je het mij vraagt, want slecht zijn ze zeker niet. Zanger Meister Cagliostro heeft meer de stem van een oude hardrock zanger dan van de zanger van een Death Metal band, maar het past toch goed bij de muziek en is best een verademing tussendoor.
Valkyria, de laatste support act van de avond, is weer een heel ander verhaal. De bandleden stappen het podium op, helemaal onder het nepbloed. Dit zet al wel de toon van hun performance. De langharige Zweden benutten elke seconde die ze hebben, met weinig gepraat. Nog nooit van mijn leven heb ik op één avond zo veel verschillende mannenshampoos geroken. Iedereen is aan het headbangen. Even snel als dat de mannen opkwamen, zijn ze ook weer weg. De snelheid waarin de nummers erdoorheen vliegen is ongekend. Adrenaline opwekken zal wel hun specialiteit zijn.
In een grote rookwolk komen de eregasten van de avond het podium op. Marduk, de band die als doel heeft de meest satanische en godslasterlijke band ooit te worden. Ze zijn zeker goed op weg! Een dingetje dat vanavond wel ontbreekt is de schmink waarmee ze normaal gesproken hun gezichten lijkwit verven. Dit doet echter niets af aan de performance. Snoeihard en totaal goddeloos, zo is de muziek het beste te omschrijven, precies zoals de fans verwachten. Een beetje jammer wel, dat de mannen zich nogal verstoppen in de rook, want die hangt er zo erg dat de artiesten op het podium amper te zien zijn. Zanger Mortuus schreeuwt tussen de nummers door een aantal woorden naar het publiek, waarvan maar een klein deel echt verstaanbaar is. Er wordt vanalles teruggeschreeuwd en er worden een paar spottende kruizen geslagen. Mooi sfeertje, dat kan ik je wel zeggen. The devil would be proud!