Het is 1979 wanneer Marillion wordt opgericht en de muziekreis zijn aanvang neemt. Samen met zanger Fish groeide de band uit tot een fenomeen. Toen Fish in 1988 aankondigde dat hij Marillion ging verlaten, kwam dat hard aan bij de fans. Vanuit de synthpopband The Europeans werd zanger Steve Hogarth aangetrokken als nieuwe voorman. Bekend met het werk van The Europeans was dat voor mijzelf een bijzonder verrassende keuze. Het bleek echter een hele goede zet te zijn. Waar andere bands met een nieuw bandlid vaak doorgaan op de oude muzikale voet, zocht de band een nieuwe muzikale koers. Aanvankelijk leek dit niet erg aan te slaan en leek Marillion van de radar te zijn verdwenen. Vanaf het begin van deze eeuw zien we toch een standvastige band die alle stormen lijkt te hebben doorstaan.
In 2023 stond de band in Port Zélande in Nederland voor een prachtig concert en de beeld- en geluidsopnamen zijn eind juni uitgebracht onder de titel An Hour Before It’s Dark: Live In Port Zélande 2023. Een concert waarin het gelijknamige album integraal werd uitgevoerd door een heerlijke band. Het album laat je het concert meemaken en/of herbeleven
Van begin tot het einde weet je dat hier een goed op elkaar ingespeelde band staat met uitstekende muzikanten die hun sporen reeds hebben verdiend. Steve Hogarth etaleert zich als een zanger die precies bij de toon van de muziek past en is in zijn interactie met het publiek vriendelijk, van tijd tot tijd subtiel humoristisch. In zijn performance is hij theatraal en heel goed bij stem.
Voor diegene die het album (nog) niet kennen, is het helemaal de moeite waard om deze liveregistratie aan te schaffen. Het is progressieve rock zoals je het graag hoort. Op hun eigen manier weet Marillion binnen het genre een verdiende plaats in te nemen.
Vooral Murder Machines weet mijn enorm te pakken. Het is hier dat het eigentijdse, toch tijdloze, geluid van de band nauw verbonden is met de vorige eeuw en met plezier hoor ik overeenkomsten met het oude geluid van Simple Minds. Neem dan ook nog het prachtige The Crow And The Nightingale, Sierra Leone dat overgaat in Care, waar verbindingen met Murder Machine te vinden zijn. Muzikaal en tekstueelmatig.
Naast de integrale verwerking van An Hour Before It’s Dark speelt de band Estonia, afkomstig van het album The Strange Engine uit 1997, Afraid Of Sunlight (1995), Go! van Marillion.com (1999), The Space van Seasons End (1989) en Zeparated Out van het album Anoraknophobia uit 2001.
Voor mij is dit livealbum een soort hernieuwde kennismaking en liefde voor Marillion. Een band die enorm tot de verbeelding sprak en na de wisseling van zanger zijn meerwaarde voor de progressieve rock altijd heeft weten te behouden.