De laatste jaren zijn er meerdere live concerten van Marillion op cd verschenen. Het merendeel verscheen op hun eigen label Front Row Club of Racket Records. Deze shows waren dan ook uitsluitend via de band zelf aan te schaffen. Deze nieuwe release komt regulier uit en is breder verkrijgbaar. De line up van de band is al jaren hetzelfde, zanger Steve Hogarth nam het in 1989 over van Fish en wordt bijgestaan door bassist Pete Trewavas, gitarist Steve Rothery, toetsenist Mark Kelly en drummer Ian Mosley. Deze heren spelen al zo lang samen, het is een geoliede machine.
Op deze live registratie worden ze bijgestaan door Annemie Osborne op de cello, Emma Halnan op de fluit, Sam Morris op de Franse hoorn, Nicole Miller op de viola en Margareth hermant en Maia Frankowski op de viool. En er is ondersteuning van het ensemble In Praise Of Folly String Quartet.. De album versie van deze registratie duurt al ruim twee uur, op de dvd zijn er nog twee bonus tracks toegevoegd.
Het is meer dan genieten voor de liefhebber van prog metal met de hier gespeelde elf nummers. Opener is het mooie Gaza dat meteen de negentien minuten aantikt. Achttien minuten van fantastische muziek, schijnbaar voortkabbelend maar in feite zo goed doordacht. Niets is wat het lijkt. Hierna gaat de band terug in de tijd met het nummer Beyond You uit 1995, gevolgd door het nummer Seasons End. Seasons End komt van het gelijknamige album uit 1989, het debuutalbum voor zanger Hogarth. Maar tijd heeft geen invloed op zijn vocalen of op de sterke compositie.
Via Estonia uit 1997 en The Hollow Man uit 1984 komen we bij het meest recente nummer van deze show. Het achttien minuten durende The New Kings is afkomstig van FEAR (F*** Everyone And Run) uit 2016. Hier is goed de meerwaarde van de strijkers te horen. Tussen de nummers door weet Hogarth tijd te vinden om wat met het publiek te praten, spontaan en niet geregisseerd. Van het album Marbles uit 2004 komen de nummers Ocean Cloud en Fantastic Place, samen goed voor meer dan vijfentwintig minuten muziek. De band doet niet moeilijk over een lange versie, met vijfenhalve minuut is The Hollow Man het kortste nummer. En het fijne bij Marillion is dat een lang nummer niet gaat vervelen, het blijft interessant en de aandachtige luisteraar hoort telkens wat nieuws.
Met dit album laat Marillion horen dat muzikale grenzen gepasseerd kunnen worden, dat je ‘vrienden’ van buiten jouw eigen genre kunt laten meespelen om zo iets nieuws te creëren in het muzikale universum. Dit album is een aanrader!