De sympathieke Mariusz Duda is natuurlijk bekend als bassist/ zanger van Riverside. Naast zijn soloproject Lunatic Soul brengt Mariusz platen uit onder zijn eigen naam. De digitalisering van de maatschappij, de opkomst van AI, artificial intelligence, en de risico’s die dit met zich meebrengt is deze keer het centrale thema. De muziek is niet voor niets digitaal te noemen. Synthesizer en samples voeren de boventoon, soms aangevuld met vervormde stemmen. Heel af en toe komt er een elektrische gitaar voorbij, zoals op Taming Nightmares en Bot’s Party. Het risico van soloplaten die puur en alleen door de maker zelf ingespeeld worden is het gebrek aan diepte. Dat geldt helaas ook voor AFR AI D. Het kabbelt voort zonder dat het echt spannend wordt. Ondanks het zware thema en het feit dat er regelmatig wat donkere tonen voorbij komen klinkt dit album relatief licht. Het doet soms denken aan de jaren tachtig toen Jan Hammer zich tijdens afleveringen van Miami Vice uit mocht leven met synthesizer muziek (Good Morning, Fake Me Deep, Murf en I Love To Chat With You). Gelukkig klinkt dit album wel eigentijdser en soms eigenwijzer. AFR AI D is niet slecht maar komt ook niet boven de standaard uit. Voor een echte waarschuwing over de risico’s van elektronica en digitalisering zijn er betere en meer duistere albums te vinden.