De band bestaat sinds de oprichting in 2014 uit gitarist Michelango Verdelli, drummer Tommaso Tassi, zanger Davide Ferrara en bassist Leonardo Storai. Inspiratie haalt de band uit de Amerikaanse progessive en alternative metal hoek, terwijl er ook jaren 70 space rock invloeden te horen zijn. Het bijna vijftig minuten tellende album kent zeven, wat langere nummers. Het album is gebaseerd op dialogen tussen twee tegenpolen, die elkaar in elk hoofdstuk weer tegen komen. Enemy Was A Friend Of Mine is het eerste nummer op het album, lekkere stevige rock met duidelijke stoner invloeden. Halverwege het nummer komt er even een moment van muzikale chaos, iets wat bij andere nummers ook terug zal komen. Deze gestructureerde chaos dient als tijdelijke onderbreking, en daarna gaat het nummer ook gewoon door. Het is leuk bedacht en goed gebracht.
Emprisoned is een stoner nummer met meer psychedelische invloeden en de zang komt minder samenhangend over. Het ruim negen minuten durende The Leap zit vol met elektronische geluiden en naar het einde toe wordt dat steeds meer, het nummer werkt langzaam naar het hoogtepunt toe. Zelfs de fade-out halverwege het nummer is bedoelt om je op het verkeerde been te zetten. Als we over de helft van het album zijn, komen we midden in Licancabur, een rustpuntje op het album. Langgerekte instrumentale melodielijnen vormen dit rustige nummer. Desolate Wasteland lijkt hier naadloos op aan te sluiten, maar wordt naarmate het nummer vordert, toch wat steviger. Een album met sterke, krachtige nummers. Er is variatie volop en mede daardoor intrigeert het album. Bij de tweede en derde keer luisteren hoor je toch weer iets nieuws, sterk in elkaar gezet dus.