Dit Franse moderne metalgezelschap loopt al een aardige tijd mee. Dat is duidelijk te horen aan de kwaliteit van de nummers. Daar zit een gedachte achter. Wat niet verandert is het furieuze karakter van de muziek. Deze band zorgt ervoor dat je niet stil kan zitten. Het scheurende en groovende gitaarwerk wordt aangevuld met de traditionele bas, drums maar ook elektronica. De hiphop invloeden zijn nooit ver weg. De zang is ruig en recht op zijn doel af. De groove staat centraal ondanks dat Mass Hysteria regelmatig heerlijk knalt. Zelfs wanneer het tempo iets rustiger wordt zoals op L’art des tranchées of Encore sous pression (met trompet om de sfeer te verhogen) blijft het aanstekelijk goed. Het zwierige Le grand réveil zorgt ervoor dat de jaren vijftig van de vorige eeuw gemixt worden met hedendaagse metal. De echte favorieten op deze plaat zijn de extreem felle maar ook swingende beukers als Tenace, Allégorie dans la brume, Le triomphe du réel en het voor het genre kenmerkende spelen met hard-zacht tijdens Mass Veritas. Dat zijn geweldige spring en mee schreeuw nummers. Eigenlijk is Tenace – Part I in een woord en een uitroepteken samen te vatten: actie!