Mastodon – Melkweg (Amsterdam) 27/06/2014

Mastodon hebben een paar dagen geleden zesde plaat ‘Once More ‘Round The Sun’ uitgebracht en doen nog een opwarmconcert voordat ze zaterdag op het Belgische Graspop staan. Mastodon hebben nooit echt een voet verkeerd neergezet en elk album is weer een succes. Het nieuwste album is weer een schot in de roos.
Geen voorprogramma vanavond, wat inhoudt dat Mastodon het podium helemaal voor zichzelf heeft. Ze spelen een heerlijke old-school set, anders dan vorige jaren waar ze vaak schaamteloos het nieuwe album bijna in zijn geheel speelden en de rest achterwege lieten vallen. Het ‘I Heart Amsterdam’ shirt van gitarist Brent Hinds is te zien dat de band er zin in heeft en ze staan vanavond geanimeerder op het podium dan normaal. Waar de meeste Mastodon-concerten een stap terug en een stap naar voren van de microfoon inhoudt, staan ze vanavond te springen en te headbangen als bezetenen. Ze hebben duidelijk plezier in het spelen van relatief kleinere zaaltjes, vergeleken met het mainstage podium waar ze de volgende dag op staan.
Na een grandioos begin met de 13-minuut lange ‘Hearts Alive’, houden ze het lekker strak en wordt er geen woord tussen nummers gesproken, behalve een of twee keer een misvormd ‘Dankjewel!’ (en een keer ‘Danke Schon’ erdoorheen). Er hoeft inderdaad niks gezegd te worden; het publiek verzorgt hun eigen entertainment. Pits beginnen vanzelf en men klapt zelf mee op de ritmes van nummers. De band hoeft nergens om te vragen en dat weten ze. Eindelijk een band die de muziek het werk laat doen. Gitarist Brent bewijst maar weer eens dat er geen betere is op deze planeet en vuurt solo na solo af. De drummer is een octopus die zijn drumstel genadeloos in elkaar slaat en nauwelijks laat ademen. Het is opzich al een hele prestatie, laat staan het feit dat de drummer vanavond erbij zingt. Vooral het live debuut van nieuw nummer ‘The Motherload’ wordt voornamelijk door de drummer gezongen terwijl hij het ritme perfect in stand houdt. Het is maar weer een bewijs van het talent dat deze band bezit.
Het ene nummer na het andere volgt elkaar op totdat er met het atmosferische ‘The Sparrow’ wordt afgesloten. De doorgewinterden onder ons kijken elkaar even aan en vragen zich af waarom ‘Blood & Thunder’ niet gespeeld wordt, of dat nummer, of die ene goeie. Het feit is nou eenmaal dat Mastodon nu genoeg nummers heeft verzameld om niet elke avond hetzelfde te hoeven spelen en ik heb het idee dat ze niks liever willen. Drummer Brann Dailor neemt lovend afscheid van het publiek en maakt een grote belofte: in november komen ze terug om het nieuwe album in zijn geheel te presenteren. Naar het gejuich van het publiek te horen, kan november niet sneller komen.
Setlist:
1. Hearts Alive
2. Divinations
3. Capillarian Crest
4. Black Tongue
5. Bladecatcher
6. Crystal Skull
7. Naked Burn
8. Megalodon
9. Oblivion
10. The Motherload (live premiere)
11. Blasteroid
12. Chimes At Midnight
13. High Road
14. Bedazzled Fingernails
15. Aqua Dementia
16. The Sparrow