Matt Andersen – Halfway Home By Morning

In zijn thuisland Canada is Matt Andersen al een hele grote, maar inmiddels is ook Nederland om. Na optredens op Ramblin’ Roots en Moulin Blues stond hij een paar weken geleden op eigen kracht in TivoliVredenburg. Twee dagen voor zijn tiende album zou verschijnen, Halfway Home By Morning.
Qua instrumentatie is er semi-akoestische blues, country en vooral lekkere rhythm and blues te horen, maar de stem van Andersen trekt het stevig in de richting van de soul. Die stem is dan ook buitengewoon indrukwekkend. Luister maar eens naar de opener What Would Your Mama Say of Better Than You Want. Ik hoor er vooral Tom Jones in. Niet de Las Vegas-Tom Jones, maar de blues- en roots-Tom Jones van de afgelopen jaren. Op andere momenten is die gelijkenis een stuk minder, maar ook dan is Andersens stemgeluid van eredivisieniveau. Of Champions League, zo je wilt. Bovendien krijgt die stem ook nog eens tegenwicht van de prachtige (gospel)achtergrondzang van de McCrary Sisters.
Het album is zo goed als live opgenomen en dan is een buitengewoon goede keuze geweest. Het klinkt energiek en authentiek. Het album mag dan in Nashville opgenomen zijn, in veel gevallen lijken de invloeden eerder uit Memphis of New Orleans te komen, zeker wanneer de blazers lekker prominent zijn zoals in tracks als Free Man. Het duet met Amy Helm, de trage shuffle Something To Lose, zit dan wel weer veel meer in de countryhoek, maar ook die combineert de pedalsteel van Nashville met de blazers van Memphis.
Andersen is een meer dan begenadigd gitarist, ook al zijn de songs daar niet noodzakelijkerwijs voor het pure gitaarwerk geschreven en is de zang zo opvallend. Tegelijkertijd hoor je in songs als The Bed I Made heel fijne gitaarpartijen (al dan niet met slide). Maar Andersen is niet hebberig en zo kan het zijn dat ook The McCrary Sisters, blazers en toetsen met enige regelmaat de show mogen stelen.
Het verhaal achter afsluiter Quarter on the Ground (A Song for Uncle Joe) is te mooi om niet te delen. Aanvankelijk was het nummer niet bedoeld voor het album en was het alleen voor Andersen’s moeder, de zus van Uncle Joe. Uncle Joe is overleden en een andere oom verzuchtte dat hij hem nog één keer aan de telefoon zou willen hebben. En daar komt het kwartje om de hoek kijken: “I keep that paper in my pocket/ From when you wrote your number down/ I take it out and I think of you/ Every time I see a quarter on the ground”.
Het is een song die model staat voor het album. Andersen zorgt voor prachtig klein gehouden pareltjes voor zijn enorme stemgeluid. Het werkt als een tierelier op Halfway Home By Morning.

Matt Andersen website