Matt Simons – 013 (Tilburg) 07/10/2016

Matt Simons begint langzamerhand een steeds meer gevestigde naam te worden in Nederland. Het harde werken en de vele shows worden beloond. Tijdens zijn najaarstour wordt maar liefst drie keer ons land aangedaan en al deze shows zijn ruim voortijdig uitverkocht. Is Nederland dan ook definitief gevallen voor de charme van deze sympathieke singer-songwriter?
Alvorens het publiek in een vol 013 in Tilburg daar achter komt mag zanger Adam Barnes de grote zaal komen opwarmen. De bebaarde singer-songwriter uit Oxford weet vanaf het begin het publiek direct te raken. Zijn grappige verhaal dat hij eigenlijk met een groot paard wou opkomen, maar dat deze niet in zijn Nissan past is een schot in de roos. Ook met het spelen van een stukje Sorry van Justin Bieber weet hij de lachers op zijn hand te krijgen. De zanger staat alleen op het podium, maar met behulp van zijn loopingstation weet hij voor de nodige variatie te zorgen. Zijn songs zijn uit het leven gegrepen en zijn stijl muziek en zelfs zijn verhalen doen enorm aan Damien Rice denken. Het half uur wat deze zanger mag volmaken in Tilburg vliegt om. Toch grappig dat hij wil proberen om een wall-pf-death te realiseren tijdens een optreden van een singer-songwriter. De sfeer zit er goed in en het publiek laten meezingen blijkt dan ook een peulenschil.
De zaal is in opperste stemming als Matt Simons aan zijn show begint. Een uitverkochte 013 is een mijlpaal voor de Amerikaan,. Met 3000 bezoekers begint hij aan zijn grootste clubshow tot nu toe. Van enige zenuwen is niets te merken en de zanger gaat er samen met zijn band vol tegenaan. Zijn goedlachse blikken hebben een positieve uitwerking op het publiek wat al snel met de nummers meezingt. Het tempo ligt aan het begin van de set vrij hoog , maar dat weerhoudt Matt niet om te laten horen wat voor een geweldige muzikanten er in zijn band zitten. Zijn band bestaat uit zo’n beetje heel Sven Hammond en deze mannen hebben hun sporen inmiddels al lang verdiend. Ook bewijst Matt wederom de saxofoon te kunnen bespelen. Hierdoor is er veel dynamiek op het podium en zien we niet alleen een zanger achter zijn toetsen zitten. Tussen de nummers door vertelt hij hoe blij hij is om in Tilburg te spelen en dat hij een nieuwe EP heeft uitgebracht met de titel When The Lights Go Down. De nummers zijn zelfs nog zo nieuw, waardoor hij een song opnieuw begint omdat hij even de tekst niet meer weet. Ook wat oudere nummers zijn van een nieuw jasje voorzien. Er is dan ook hard gewerkt om een compleet andere show neer te zetten,. De trouwe fans zien zo keer op keer weer wat nieuws. Zo komt er ineens een strijkerskwartet de heren vergezellen op het podium en krijgen een paar nummers een extra dimensie, zonder kracht te verliezen. Het publiek smult en her en der krijgt men kippenvel van de zanger uit Brooklyn. Zo ook als hij zijn grote hit With You inzet en er massaal telefoons de lucht in worden gehouden.
Het einde van het optreden begint in zicht te komen, maar het publiek kan eigenlijk maar geen genoeg krijgen van dit optreden. De grootste hit van dit jaar Catch & Release mag natuurlijk niet ontbreken en uit volle borst wordt er overal meegezongen in de zaal. Matt lijkt even overrompeld, maar laat zich niet van de wijs brengen. Het publiek zingt heel graag mee vanavond. Zo ook als in het toegift Adam Barnes terugkomt op het podium om samen met Matt een cover ten gehore te brengen. Even klinkt het vreemd in de oren, maar ja het is ‘m echt: I Wanna Dance With Somebody van Whitney Houston. Gespeeld op gitaar komt deze klassieker heel anders uit de verf, maar wordt vervolgens omarmd door het publiek en volop meegezongen. Maar vanavond heeft Matt ook bewezen met zijn ballads het publiek even stil te krijgen. Zijn duet wat hij opnam met Marco Borsato komt ook voorbij en doet de 013 even slikken, Matt toont aan de grote zaal met speels gemak aan te kunnen en wie weet welke grotere zaal in Nederland de volgende grote stap wordt. Tilburg heeft genoten en vergeet richting de uitgang niet “to catch the new release!”