Max Cavalera – De wereld zit nog steeds vol met corrupte politici

Pandemonium heet het laatste album van Cavalera Conspiracy. De derde in rij van de gebroeders Cavalera, die in andere projecten nog veel meer noten op hun zang hebben. Pandemonium is het meest brute en harde album van Cavalera Conspiracy dat ik van hen gewend ben, maar is onmiskenbaar een album die hoort bij dit project. Hoe krijgt Max Cavalera het in hemelsnaam voor elkaar om de diverse projecten (CC, Killer Be Killed en Soulfly) van muzikale nuances te voorzien.
“Dat lijkt moeilijker dan dat het is”, verklaart hij aan Rockportaal. “De meeste muziek schrijf ik eigenlijk gewoon thuis in mijn studio waar ik met mijn ‘4 track’ en een drumcomputer dagelijks aan de slag ben. Toch komt het ook voor dat ik in de studio aan (nieuwe) muziek of nummers werk. Naast het thuis opnemen van stukken muziek, vind ik dat ook erg leuk om te doen. Het is niet zo dat ik van alles verzin en opneem en het daarna ga verdelen. Normaliter schrijf ik voor elke band de muziek / nummers apart”.
Je draait ondertussen wel weer wat jaartjes mee in de metalwereld en je wordt er niet jonger op. Heeft het ouder worden enige invloed op jezelf als persoon en als muzikant?
“Eigenlijk heeft dat geen invloed op mij, moet ik eerlijk zeggen. Ik maak me ook helemaal niet druk over leeftijden. Leeftijd is gewoon een momentopname waar je midden in zit. Ik moet wel zeggen dat ik het, naarmate ik wat ouder wordt, steeds leuker vindt om naar agressieve muziek te luisteren. Hoe agressiever hoe beter lijkt het wel de laatste tijd. Ik houd ervan om de grenzen op te zoeken en te kijken hoever ikzelf kan gaan. Dat is gewoon geweldig om te doen”.
Nu is jouw zoon ook al een tijdje heel actief als muzikant. Heeft het opgroeien van je kinderen misschien ook effect op jouw manier van het luisteren naar muziek?
“Niet één maar zelfs twee zonen van mij zijn muzikant geworden. Natuurlijk hebben zij een bepaalde invloed. Ze hebben me kennis laten maken met een heleboel nieuwe bands zoals bijvoorbeeld Full Of Hell, Noisem en Today Is The Day. Ik vind het ook geweldig dat ze muziek maken en wens het hen toe dat ze net zo’n lange muziekcarrière zullen hebben als ikzelf. Het is gewoon ongelooflijk dat zij ook muzikant zijn geworden”.
Vanuit de gezinssituatie even naar het laatste album Pandemonium. Het thema dat je vaak gebruikt in je teksten gaat over (het gebrek aan) gerechtigheid. Is er enig verschil in gerechtigheid nu wanneer je dat vergelijkt met twintig jaar geleden, volgens jou?
“Eigenlijk niet. De wereld is in dat opzicht eigenlijk weinig veranderd. We hebben nog steeds te maken met corrupte politici, met racisme, met ongelijkheid en onrecht. Ik vind het dan ook nog steeds belangrijk om te zingen over deze misstanden in onze maatschappij”.
Wat maakt je dan boos, vraag ik me af.
“Afgunst ! Ik haat mensen die afgunstig zijn. En daarnaast kwaadwillige mensen. Vooral kwaadwillige mensen die slecht over je praten achter je rug om en niet het lef hebben om het recht in je gezicht te zeggen”.
Ligt er dit allemaal horende, nog een verbindend thema in de teksten op Pandemonium?
“Nee, dat is niet echt het geval. Het is een soort mix geworden van allerlei gewelddadige en gekke thema’s. Van de Japanse zelfmoordacties tot de heksen van Salem. Het is eigenlijk wel te gek, zo bij elkaar”.
Een aardig voorbeeld is dan misschien wel het nummer The Crucible. Daarbij ga je terug in de tijd. Een aantal andere nummers hebben ook geschiedkundige onderwerpen. Je hebt hierbij gekozen voor de wereldgeschiedenis. Heb je nog overwogen om een nummers te schrijven over de Europese overheersing in Zuid-Amerika?
“Daar heb ik wel aan gedacht, maar dat is waarschijnlijk iets om in de toekomst te gaan doen. Ik houd van geschiedenis en ik houd ook van nummers die historische gebeurtenissen beschrijven. Ik vind het ontzettend gaaf om te zingen over dingen, zaken en gebeurtenissen die jaren geleden gebeurd zijn”.

De thema’s mogen dan overeenkomsten hebben met vroegere teksten. Het geluid op Pandemonium is niet helemaal hetzelfde als op de vorige Cavalera Conspiracyalbums. Welk verschil ervaar je zelf?
“De muziek op Pandemonium is meer rauw. Het is wat smeriger en belangrijk is dat dat met opzet zo gedaan is. Ik ben er heilig van overtuigd dat deze muziek niet gepolijst mag worden. Het moet zo rauw mogelijk gespeeld worden om het beste resultaat te krijgen”.
Heeft dat er ook mee te maken dat alles in recordtempo is opgenomen?
“Dat we alles snel hebben opgenomen komt meer voort uit het feit dat we zijn geïnspireerd door de manier waarop punkrockalbums zijn opgenomen. Ik ben een liefhebber van albums die in snel tempo op de plaat zijn gezet zoals bij S.O.D. en Nailbomb”.
We hadden het net al even over het nummer The Crucible waarop Nate zingt. Had je het niet zelf willen doen?
“Ik houd van de stem van Nate in het nummer en het was een mooie gelegenheid om hem een stuk op het album te laten zingen. Hij is per slot van rekening de enige gast op het album”.
In Cavalera Conspiracy kunnen we niet onder Iggor uit. Jullie zijn verbonden met elkaar. Op welke manier beïnvloedt hij jou.
“Inderdaad zijn we uitermate sterk met elkaar verbonden. We spenderen veel tijd samen en we zijn graag in elkaar bijzijn. We vinden ook een hoop dezelfde muziek leuk, dus het is fantastisch om hem om me heen te hebben. Hier thuis, maar zeker ook op de tour”.
En komt die tour nog richting Holland of België?
“Zeker weten dat we komen. Europa, Holland en België. Maak jullie alvast maar klaar, want Pandemonium komt er speciaal voor jullie aan !!!”