Mayway Records zet zichzelf op de kaart met Belgische Nuggets 90s-00s-compilatie

Kortrijk, een ambitieuze Vlaamse stad aan de Leie. Bezoekers van Rockportaal.nl kennen de stad ongetwijfeld van het Alcatraz Metal Fest en van de vele metal- en rockoptredens in De Kreun, of van bands als Amenra en Dyscordia. De stad is altijd een broeinest geweest van tegendraadse muziek en was zo de voedingsbodem voor o.m. SX, Balthazar en de Definitivo’s. Sinds kort is er ook het platenlabel Mayway Records dat de stad op de kaart zet.
 
Waarom en hoe start iemand vandaag een nieuwe platenfirma op? Voor Mayway Records uit Kortrijk ging de bal aan het rollen op een muziekquiz zoals er wel elk weekend eentje wordt georganiseerd in Vlaanderen. Een tip om de prijzentafel te vullen werd een ongelofelijk verhaal dat uitmondde in de release van het verloren gewaande derde album van de Vlaamse cultband Ugly Papas en de eerste Belgische Nuggets 90s-00s-compilatie die onbekende parels uit die periode onder de spotlights brengt. En het verhaal is nog lang niet uitverteld.
 
Mayway Records-oprichter Tony Vandenbogaerde duikt geregeld op op muziekquizzen, zowel als deelnemer als als organisator. “Op een quiz een tiental jaren geleden komt iemand me vragen of ik nog ‘iets’ nodig had om de prijzentafel van mijn volgende muziekquiz te vullen. Bij de nationale radio (VRT) waren ze van plan om ’heel wat’ CD’s weg te doen. Als er geen bod kwam, zouden die naar de verbrandingsinstallatie gaan. Meer informatie had ik niet, maar die tip intrigeerde mij. Dus trok ik mijn stoute schoenen aan en trok naar de VRT. Het ging niet om een paar dozen, maar over niet minder dan zeven paletten met CD’s en CD-singles die platenfirma’s, artiesten en boekingskantoren naar de VRT opgestuurd hadden. Ik deed een bescheiden bod en mocht een vrachtwagen laten aanrukken om de hele lading op te halen”, begint Tony zijn verhaal.
 
“Als muziekliefhebber voelde ik mij tussen die stapels CD’s als een kind in een snoepwinkel. De promo’s die echt een financiële waarde hebben, zeg maar U2 of Madonna, zaten er natuurlijk niet meer tussen. Een aantal die mij maar matig interesseerden, maar die wel nog wat geld opleverden, heb ik geveild op het net. Maar wat overbleef was een goudmijn, althans voor mij als liefhebber. Zowat alles wat uitgebracht is van de jaren ’90 tot zowat 2010 door Belgische bands en acts, lag daar naar mij te glimlachen, vochten om mijn aandacht. Ik merkte dat er heel wat pareltjes tussen zaten die uiteindelijk nooit de radio gehaald hebben. Soms waren het zelfs demo’s die nooit bij Sabam (het Belgische Stemra) aangegeven zijn of studioprojecten met nauwelijks de namen op van de muzikanten of producers. Toen dacht ik al meteen vaagweg aan een verzamel-CD, maar het zou nog verschillende jaren duren voor ik die droom begon uit te werken.”
 
“Ik bleef maar spitten in die stapels en genieten van al die prachtige muziek, zonder er echt iets mee aan te vangen. Maar in mijn hoofd bleef het idee wel spelen. Ook door het succes van gelijkaardige verzamelaars als de Belgian Vaults van Starman Records (compilaties van Belgische sixties-nummers), de verzamelaars van Walhalla Records (cold en andere wave uit het vaderland) en de Funky Chicken-compilaties (Belgische funk en soul uit de seventies) die bv. André Brasseur uit de vergetelheid opgevist en opnieuw gelanceerd heeft. Elk land heeft zo wel zijn compilaties per decennium of genre. Voor België bestond er nog niets voor de nineties en nillies. Nochtans een kantelmoment in de volwassenwording van de Belgische rock, dance en wat we toen de alternatieve muziek noemden. We zijn toen in België gestopt met het kopiëren van wat ons in het buitenland werd voorgedaan en hebben onze eigen muzikale weg gezocht.”
 
“Ondertussen had ik al een lijstje in mijn hoofd van tracks die ik zeker op mijn compilatie wou, als die er al zou van komen. Op een bepaald moment heb ik de knoop doorgehakt en ben ik gaan uitzoeken hoe ik dat financieel, administratief, juridisch en praktisch moest gaan aanpakken. Daarbij kreeg ik hulp van o.a. publisher Piet Bekaert en Felix Huybrechts van Starman Records. Het grote voordeel van mijn nineties en nillies-compilatie ten opzichte van pakweg een sixties-compilatie is dat de meeste artiesten nog in leven en terug te vinden zijn, wat een stuk makkelijker werkt om de toestemming te krijgen. Ook moet ik niet op zoek naar de originele tapes van de opnames, want CD-kwaliteit blijft CD-kwaliteit.”
 
De eerste Belgian Nuggets 90s-00s van Mayway Records is voor tweederde gebaseerd op wat Tony vond tussen de stapels van de VRT. “Veel artiesten zijn blij verrast dat ik ze hiervoor geselecteerd heb of feliciteren mij met de terechte keuze voor dit of dat nummer. Er staan een paar bekende namen op als dEUS, Thou, Elisa Waut of Wizards of Ooze, elk met weinig of onbekend werk, maar voorts is het voer voor schatgravers. Het namedroppen in de linernotes was geen plan op zich, maar wie de moeite neemt, ziet waar en hoe vandaag bekende namen als Daan, Mauro Pawloski en Danny Mommens hun eerste stappen gezet hebben in de muziekbusiness. Evengoed staan er bands op als Prediker die het na één fantastisch nummer bijna onmiddellijk opgegeven hebben. Elke muziekliefhebber, ook al zijn het geen Belgen, zal hierop iets ontdekken dat hem met verstomming zal slaan. Er staan geen ‘vullers’ op”, belooft Tony.  Voor de promotie van mijn eerste Belgian Nuggets 90s-00s heeft hij een promo-CD naar de VRT-radio gestuurd. Zo is de cirkel rond.
 
Een tweede Belgian Nuggets 90s-00s is al bijna klaar. Die zal in april 2018 uitgebracht worden. “Op die zeven paletten ligt genoeg materieel om nog zeker vijf dergelijke compilaties met telkens 20 nummers samen te stellen, zonder kwaliteitsverlies. Maar door contact te nemen met al die artiesten word ik nu ook vaak doorverwezen naar nog meer goede muziek uit die periode en die ook onder de radar is gebleven. Als er genoeg kopers zijn voor de compilaties, kan ik wel tien of nog meer dergelijke Nuggets maken. Het is ook zo dat ik op dat onuitgegeven album van de Ugly Papas stootte. Ik wou de toestemming voor één van hun nummers en ze boden me vervolgens aan om die nooit uitgebrachte opnames te bundelen tot een echt album. Voor een muziekliefhebber uit het Kortrijkse zijn die opnames zowat de Heilige Graal. De lovende reacties van fans en critici vertellen me dat ik hiermee goed gegokt heb.”
 
Behalve een tweede Belgian Nuggets 90s-00s-compilatie plant Tony nog meer releases. Gèsman is een plaatselijke band die op de eerste Nuggets staat en nog steeds actief is. “Ik breng hun nieuwe album uit, net als het debuut van JTOTHEC, wat volgens mij het Belgische antwoord is op Jamie Lidell. Er zijn nog wel plannen om zowel oud als nieuw werk uit te brengen op CD en vinyl. Het werk dat ik moet verzetten voor zo één Belgian Nuggets 90s-00s kan ik financieel nooit terugverdienen. Ik mag al blij zijn als ik uit de kosten kom en elke band op de compilatie een paar centen kan gunnen. In de muziekbusiness worden al lang geen fortuinen meer verdiend. Dus er komen nog meer uitgaves op Mayway Records, maar dan enkel van muziek waar ik volledig kan achter staan. Dat kan zowel metal als rock of dance zijn, als ik het maar goed vind. Dat wordt de graadmeter. Mijn hart klopt ook voor de plaatselijke muziekscene, maar ook acts uit Gent of Antwerpen mogen bij mij aan de deur kloppen. Ik ga geen enkel voorstel vooraf uit de weg. Laat maar komen!”, besluit de Kortrijkse labelbaas.
 
Het opsommen van alle bands en tracks op de eerste Belgian Nuggets 90s-00s zou ons te ver leiden. Wie nog niet helemaal overtuigd is, surft naar de Facebook-pagina of website van Mayway Records. Daar vind je van heel wat tracks een audiofragment en een korte beschrijving. Maar let op, het werkt verslavend!
https://nl-nl.facebook.com/MaywayRecords