Opvallend is het evenwicht in de zangstukken die eigenlijk alle nummers sieren. De melodieuze zang kent een mooie tegenhanger van de zwaardere ‘grunt’stukken. In Get Real Of Die Tryin’ is dat ruimschoots te horen. Het refrein neemt je daarnaast meteen mee in de meezingstand, een refrein als een oase in de brute basis van het nummer. Maar ook aan het eind van de cd met Brave It Out is het evenwicht aanwezig. Brave It Out is een opzwepend nummer. Het gaat vol van start om daarna de melodie op te zoeken. Dit herhaalt zich meermalen alsof een sinusoïde de intensiteit aangeeft op een schaal van Richter. De eindzang aan het eind van het nummer én de cd is mooi te noemen. The Warning heeft ook een serene eindzang maar deze lijkt door een koor engelen ingezongen te zijn in de studio. Dat het allemaal lekker weg-grooved moge duidelijk zijn. Opvallend hierin is These Mountains op de helft van de cd, maar ook Atlas (een nummer dat op een Calibancd niet zou misstaan) heeft het. Naast de metalcorekant komen we in PaniK een aantal industriële elementen tegen. Deze elementen vinden we in Wide Awake ook terug. De lijn van het voorgaande nummer Get Real Or Die Tryin’zet zich voort. De techno-elementen zijn ruimschoots hoorbaar, alsof Tiesto er dwars doorheen is gemixt. De kracht van het nummer blijft bestaan en krijgt hierdoor zelfs een meerwaarde. Naast dit melodieuze geweld en de dansbare beats is er dan ook nog Disappear; een poppy nummer met heel veel dansbare aspecten. Het is lieflijk en scoort zo bij de jonge metalfan (van het vrouwelijk geslacht).
Aan het eind van de rit mag je Still In The Balance betitelen als een cd vol metal voor kinderen of iets van die strekking. Feit blijft dat Me In A Million aanstekelijke nummers schrijft in een prettige hardcoresfeer, die ongetwijfeld de nodige jeugdige luisteraar zal trekken. Maar ja ze zeggen niet voor niets dat de jeugd de toekomst heeft. De cd is in ieder geval de moeite om te beluisteren en Still In Balance.