Meadows End – The Sufferwell

De tweede cd The Sufferwell van het Zweedse Meadows End belandt al enige tijd in mijn cd-speler. En hoewel ik er tot  nog toe niets mee heb gedaan, intrigeert de cd mij wel. De band die al in 1998 is opgericht speelt melodische/symfonische deathmetal en dat spreekt toch wel tot de verbeelding, zeker zoals zij dat in de praktijk weten te brengen. Tot 2009 kende de band de nodige wisselingen in de bezetting, maar ik 2009 werd het tijd om daadwerkelijk tot werken te komen en de debuutcd Ode To Quietus werd in 2010 uitgebracht.
Nu heeft het vier jaar geduurd om de elf nummers te beluisteren. Wat meteen opvalt is inderdaad de combinatie van symfonische metal en death metal. Muzikaal klinkt het regelmatig heel luchtig, terwijl Johan Brandberg met zijn doodgraversstem een donkere en zware tint meegeeft. Dit komt vooral tot uiting in het prachtige Ur Askan. Het behoort tot de uiterst fragiele melodieuze nummers die gesierd worden door een goede riff, onregelmatigheden en het gebruik van de piano. In de tussenstukken wordt het tempo aardig opgestuwd. Ook het Under A Canopy Of Stars neigt naar iets dat een ballad genoemd kan worden. De zang van Mimmi Berglund past naadloos in de sfeer van het nummer. Meer mengelingen van melodieuze muzieklijnen met de diepzwarte stem van Johan komt naar voren in onder meer Trench Of Souls, Funeral Of A Porcelain Doll en Insurrection. Masses Flee gaat enerzijds heel erg richting deathmetal en klinkt heerlijk heftig. Anderzijds is er een duidelijke melodielijn die het geheel regelmatig een andere richting op stuurt. De nummers die meer de deathmetalkant vinden zjn Hung In Gallows Nightfall en This Coming Nightfall , dat een uiterst snel karakter kent.
Oscar Nilsson wist het gehaal aan elkaar te mixen en Fredrik Burholm is verantwoordelijk voor een prachtige cdhoes.
Ook na meerdere luisterbeurten blijft de muziek van Meadows End sterk overeind en blijft me fascineren. Steeds ook weer hoor ik nieuwe dingen en word ik getroffen door de trefzekerheid en variëteit (misschien wispelturigheid) van de composities. Die Zweden mogen van mij wel even doorgaan.