Ik ontmoet frontman Matthias en gitarist Serge backstage op Groezrock. Beide heren zijn hartelijk en sympathiek en hebben duidelijk zin in het interview.
Ze beschrijven de band als rock & roll hardcore uit de omgeving van Rotterdam. Veel mensen denken dat ze exclusief uit die havenstad komen, maar in werkelijkheid komen de bandleden ook uit Ridderkerk, Amsterdam en Zwolle.
Onlangs tekenden ze bij het White Russian label. Na een zoektocht naar een label wat goed zou passen bij de mentaliteit en muziek van de band kwamen ze bij dit label uit en ze zijn tevreden over hoe White Russian de band promoot.
Eind 2007 was Matt al bezig mijn zijn band maar rond 2010 werd het pas serieus, dat wil zeggen vond hij mensen die dezelfde drive en passie hadden als hem om serieus iets van de band te maken. Hij verzamelde mensen om zich heen van vrij diverse bands, van metalcore tot pop, die wel dezelfde wens hadden om in een succesvolle band te spelen en met de huidige bezetting heeft hij muzikanten gevonden wiens neuzen in dezelfde richting staan als de zijne.
Zelf omschrijft Matt de sound als punk hardcore met een Southern Rock sfeertje, denk aan invloeden van een Lynnyrd Skynnyrd op de bekendere hardcore sound. Matt vindt het leuk om te zien hoe de kids dergelijke klassieke bands door hun muziek weten te ontdekken. Uiteindelijk gaat een band zich natuurlijk steeds meer los maken van zijn invloeden, zo begon Every Time I Die ook met een poging iets te spelen als The Dillinger Escape Plan maar bleken hun talenten toch op een iets ander vlak en geluid te liggen.
Op dit moment vraagt de zakelijke kant van het werk veel tijd en energie van de mannen. Tours moeten worden gepland, interviews moeten worden gegeven, beslissingen over promotionele zaken moeten worden gemaakt. Uiteindelijk wil de band het liefste gewoon spelen, dus ze zien uit naar het moment dat hun album uit is gekomen en het spelen weer voorrang kan krijgen op het promotie werk.
Via via heeft de band kunnen optreden in de UK en binnenkort staat Italie op het programma. Dit soort boekingen komen meestal tot stand via de goede contacten die de band weet te onderhouden binnen de scene.
Matt schrijft de teksten en vaak schrijft Joe de riffs. Uiteindelijk draagt iedereen wel een steentje bij aan het eindresultaat. Omdat Matt’s teksten vaak gaan over serieuze zaken als politiek en religie vindt hij het belangrijk dat de rest van de band wel achter de teksten kan staan. Sommige bandleden zijn Christen, Matt is zelf atheist en een een ander bandlid is Moslim. Deze verscheidenheid maakt dat het extra belangrijk is daar op te letten. Wat deze journalist betreft is die diversiteit vast ook een positieve invloed op de spannende sound van de band.
Voor ik afscheid neem van de heren om nog wat bandjes te bekijken stel ik nog de vraag “Whiskey of bier?” waarop Matt zonder nadenken antwoorde “Whiskey EN bier, in liters” en Serge bier verkiest.