HET ALBUM
Voor de eerste single van het album, Elite, wist de band de populaire Thy Art Is Murder vocalist C.J. McMahon te strikken als gast vocalist. Dat bleek betrekkelijk eenvoudig geregeld. “We vonden het nummer bij het maken wel een beetje klinken als een Thy Art Is Murder nummer en dachten dat het cool zou zijn als C.J. er daadwerkelijk op te horen zou zijn. Totaal zonder verwachtingen schreef ik hem aan via zijn Instagram account. Ik kreeg te horen dat hij het te druk had met andere projecten. Dat snapten we natuurlijk volkomen en hij bleef voor ons een koning. De volgende ochtend werd ik verrast door een berichtje van hem. Hij had naar onze muziek geluisterd en vond het zo tof dat hij wel wilde meewerken. Ik rende gillend het huis rond van blijdschap. Hij heeft het in de studio ingezongen, maar toen hij in de buurt was vanwege zijn tour met Parkway Drive hebben we met hem de videoclip kunnen opnemen.”
Over videoclips gesproken, de clip voor Hideous heeft een coole grindhouse sfeer. Dat blijkt voornamelijk te komen door de inbreng van Adam van het Purple Yam Productions team. Zij kregen de opdracht om een videoclip te maken, op basis van een algemene beschrijving van wat de band wilde. Dat was in ieder geval iets doen met de kleur rood om woede en pijn uit te beelden. Daarnaast wilden ze een Mustang in de video clip. “Gewoon om een Mustang in een clip te hebben,” zegt Megan lachend. “Adam is een enorme horror fan, dus hij vroeg wie er zin had neergestoken te worden. Ook al is de clip vrij gruwelijk, we hebben heel veel gelachen bij de opname er van. Ik ben ook wel liefhebber van horror films, vooral de film Rites.”
Hoewel in de pers vaak Meshuggah genoemd wordt als vergelijking met de band hoor ik dat persoonlijk wat minder terug. Ik hoor eerder Whitechapel of Emmure in het geluid. Dat blijkt ook wel te kloppen. “Meshuggah is eigenlijk geen directe invloed, Whitechapel en Emmure zeker wel. We luisteren echter wel veel naar Meshuggah. Onze guitarist Jay kan die vergelijking bijna niet geloven en voelt zich niet waardig genoeg om daarmee vergeleken te worden. Maar het is natuurlijk wel ontzettend leuk en vleiend!”
De nummers van het album vertellen over hoe Megan een persoon die haar veel pijn heeft gedaan uit haar leven heeft kunnen verwijderen. Dat is dus vrij persoonlijk. Ik vraag me dan ook af of het niet moeilijk is dat live ten uitvoer te brengen. “Het opnieuw beleven van die woede op het podium is natuurlijk wel goed voor dit soort muziek. Het nummer Aurora heeft meer clean gezongen stukken en heeft een donker onderwerp. Dat kan dus zeker wat tranen opleveren op het podium.”
PERSOONLIJK
Sowieso was Megan’s leven niet altijd gemakkelijk. Ze werd opgevoed door een alleenstaande moeder en werd veel gepest als tiener. Het gevolg was, dat ze van school moest en een tijdje thuis onderwezen werd. Het positieve is dat ze op een speciale school voor kinderen met problemen Bring Me The Horizon ontdekte. “Een klasgenoot luisterde er naar en zo leerde ik ze kennen. Toen ik met hem naar een concert ging en ze live zag, inclusief moshpits, besefte ik dat ik ook op het podium in een microfoon wilde schreeuwen.”
Dat schreeuwen gaat overigens niet zomaar vanzelf. Voor een show doet ze veel warming up oefeningen zoals een zanger van klassieke muziek dat ook zou doen. Daarnaast maakt ze de verantwoordelijke keuzes over hoe ze leeft en wat ze eet. Ze geeft wel toe, “Ik ben er niet altijd goed in en eet ook best veel rotzooi. Maar als het tijd is om te touren of een plaat op te nemen let ik heel goed op wat ik eet en doe.”
Haar dagelijkse leven is ook niet erg rock ‘n’ roll. Megan woont namelijk op een boerderij. “Het grootste deel van mijn dag bestaat uit het opruimen van poep en dieren voeren. Ik lees graag een boek onder genot van een kopje thee.”
DE BAND
Interessant gegeven is, dat een deel van de band negen jaar geleden samen in een andere band zat. Er waren echter zoveel wijzigingen in de line-up dat Megan niet eens meer weet wie er allemaal inzaten. Megan bleek gewoon ambitieuzer dan die andere leden die het echt meer als hobby zagen. Daarnaast was er weinig ruimte voor haar inbreng en wilden ze haar vooral laten doen, wat men van een zangeres in een zogenaamde ‘’female fronted metalband” verwacht. Uiteindelijk kwamen Willem en Jay bij de band en concludeerden ze dat het beter was gewoon helemaal opnieuw te beginnen, met compleet andere muziek. “Later vroegen we Al om als bassist bij de band te komen. Die twijfelde eerst omdat hij al in twee andere bands zat, maar uiteindelijk ging hij gelukkig overstag!” Gevraagd of de kans bestaat dat we in de toekomst, als Vexed erg succesvol is geworden, ergens een demo kunnen vinden die veel geld waard is, zegt Megan schaterlachend, “Ik zou je heel veel geld betalen om hem te verbranden!”
Bandlid Willem klinkt qua naam dan wel als een Nederlander, hij is toch gewoon honderd procent Engels. “Zijn moeder vond gewoon die naam leuk. Het is wel grappig, hier in Engeland spreekt iedereen zijn naam verkeerd uit, bijvoorbeeld als William of Will. Wat moet het fijn zijn voor hem als hij naar Nederland komt en iedereen daar zijn naam goed uitspreekt.”
Nog een mooie reden om deze band snel naar Nederland te laten komen nu die mogelijkheden weer dichterbij komen. Op basis van dit interview en het luisteren van het toffe debuutalbum zie ik dat in ieder geval zeker zitten!