Ik interviewde de twee dames die samen Mehya vormden al eerder. Als je dat leest wordt je al vast enthousiast over de bevlogenheid van deze artiesten. Die komt duidelijk terug ook op deze debuut-EP met vijf tracks.
De EP gaat van start met een galopperend ritme en mooie clean vocals, vol emotie, op Creature of the Night. Lichte grunts fungeren als mooie bruggetjes. De vocalen op Your Kind Don’t Bleed klinken werkelijk engelachtig en we horen krachtig drumwerk. De spoken word passage is sfeervol. No Man’s Land is het meest theatrale, bombastische nummer van de EP. Het heeft een bijna jazzy zanglijntje en het gitaargeluid klinkt hier lekker krachtig. Die zwaardere, djenty riff naast die spoken word passage vind ik heerlijk. De synths komen hier ook mooi naar voren. Dat is helemaal zo op het instrumentale intermezzo Midnight Zone waar af en toe wat van die synthwave sound voorbij komt, John Carpenter-style. Op het titelnummer Colour of the Sea laat gitarist Merel pas echt horen wat een lekkere grunt ze in huis heeft. Die gaat prachtig hand in hand met de meeslepende stem van vocalist/toetsenist Nina.
De nummers zijn heel gelaagd, maar toch verrassend catchy. Post-metal is vaak voor een vrij niche publiek maar hier laten deze dames horen dat het ook voor een groter publiek toegankelijk kan zijn. Een prima plaat voor fans van artiesten als Dool, The Ocean en Cult of Luna.
Je kunt de band binnenkort ook live zien in Blue Collar Café Eindhoven op 1 mei. Je mag zelf bepalen wat je er voor over hebt vanwege het pay-what-you-want principe!