Melted Space – Darkening Light

Liefhebbers van het genre symfonische metal (opera) kennen ongetwijfeld Avantasia, Ayreon, Epica en Within Temptation. Stuk voor stuk behoren zij tot de top van de eredivisie van genoemd genre. Ongemerkt en ongezien bivakkeerde de Franse formatie Melted Space al enkele jaren in het rechter rijtje. Maar met het uitbrengen van Darkening Light doen de Fransen een rechtstreekse aanval op de top vier.
Melted Space is een project van Pierre Le Pape waarin hij filmmuziek, metal en opera in een eigen vorm giet. Aan Darkening Light werken een hele trits mannelijke en vrouwelijke vocalisten aan mee. Zo horen we in uiteenlopende rollen onder andere Clémentine Delauney (Visions Of Atlantis), Ailyn Giménez Garcia (Sirenia), Øyvind Hægeland (Arcturus), Silje Wergeland (The Gathering), Mikael Stanne (Dark Tranquillity) en Jeff Scott Soto. Darkening Light is een aaneenschakeling van stijlen, tempowisselingen, klassieke en moderne vocalen. Het album gaat in een paar woorden over het ontstaan van de wereld en de ontwikkeling van de mensheid. En zoals valt te verwachten heeft dat 50 minuten durende muzikale verhaal geen happy end. Dankzij de medewerking van het Praags Philharmonisch Orkest krijgt dit metal album een extra orkestrale en symfonische boost.
The Void Before is een kort instrumentaal en orkestraal intro die ontaard in een mysterieuze sfeer. Newborns gaat verder waar The Void Before eindigt. De twee nummers lopen naadloos in elkaar over. Werkelijk schitterend is de sopraan zang van Catherine Trottman als ‘Chaos’. Je zult haar nog vaak op deze cd terug horen. Op The Meaning Of This Place maken vocalisten Black Messiah, Guillaume Bideau (Mnemic) en Lucie Blatrier hun opwachting, waarna zich een zeer afwisselend nummer ontspint met wisselende zang en screams. Ik vind het daarmee een van de betere nummers op deze schijf.
From The Beginning To The End vind ik vanwege de ultra snelle en daardoor onnatuurlijk klinkende dubbele bassdrum uit de toon vallen. De samenwerking tussen de mannelijke en vrouwelijke vocalisten mag er overigens wel weer zijn en de screams zorgen voor een mooie toevoeging aan dit vocale spektakel. Het uptempo Trust In Me wordt gedomineerd door de duistere zang van Mikael Stanni in zijn rol als ‘Lie’. De mooie cleane zang van Jeff Scott Soto als ‘Man’ zorgt voor een mooi contrast.
Prijsnummer van het tiental vind ik Regrets. Een intro met rustige pianomuziek en de fragiele zang van Ailyn Gimenez Garcia, gevolgd door de zang van twee mannelijke collega’s. De afwisseling tussen al deze vocalen past werkelijk als een schoen. Met het bijna acht minuten durende Fallen World wordt het album afgesloten. Melted Space trekt in dit nummer zowel muzikaal als vocaal alles nog eens uit de kast.
Mijn conclusie is kort en bondig: Melted Space levert met Darkening Light een album van formaat af. Een album wat de liefhebber van dit genre niet links mag laten liggen.