Memoriam komt graag naar Vlaanderen. Als aanloop naar hun show op het Deathfest in Drachten (Nederland), kwam de band van Karl Willets op vrijdag 25 januari nog eens naar de Elpee in Deinze. Dat al voor de derde keer in drie jaar tijd en opnieuw kon Katelijne het bordje met ‘Uitverkocht’ ophangen.
Carrion mocht de zaal opwarmen. Deze lokale deathmetalband beleefde vorig jaar de tijd van zijn leven: album uitgebracht bij het Deense label Mighty Music, veel positieve reacties daarop en mogen aantreden op MetalDays in Slovenië en het Antwerp Metal Fest. Hun album Time To Suffer kon ook bij Rockportaal.nl op algemene goedkeuring rekenen. We hoorden referenties naar Suffocation en Obituary en live wordt dat nog eens bevestigd. Hun liveset in Deinze was op één track na (Revelations, uit hun gelijknamige debuut) volledig opgebouwd uit Time To Suffer. Carrion opende met In The End There Is Only Death en niet met – wat je zou verwachten – So It Begins. Als ze afsluiten met Defiled Sanity is de hele Elpee compleet mee met Carrion. Dit was één van de beste supports die Memoriam al had in Elpee.
Memoriam stond al twee keer eerder in de Elpee, maar deze keer vielen ze minder terug op covers van de bands waar de Memoriam-leden vroeger in speelden. Enkel Bolt Thrower’s Spearhead zat in de set, tot groot genoegen van de vele mensen met Bolt Thrower-shirts in de zaal. Trouwens opvallend hoeveel Memoriam shirts er al verkocht zijn aan Vlaamse fans. Deze band heeft in korte tijd echt wel een trouw publiek kunnen opbouwen.
The Silent Vigil, het jongste album van Memoriam, vormde de hoofdbrok van de show. Fans die uitkeken naar nieuw materiaal (het volgende album zou tegen de zomer uitgebracht worden), bleven op hun honger. Memoriam zet het deeathmetalfeestje in met titeltrack The Silent Vigil, gevolgd door War Rages On uit debuutalbum For The Fallen en Dronestrike, een minder bekende track uit de Hellfire Demos II. Daarna volgde een grote brok uit The Silent Vigil met prachtige versies van Soulless Parasite, Bleed The Same, The New Dark Ages en As Bridges Burn. Karl Willets was in Deinze bijzonder goed bij stem en goed bij de les. Ondanks een flinke hoeveelheid Tripel Karmeliet miste hij geen woord van zijn lyrics. In zijn bindteksten daarentegen was het voor iedereen in het publiek wat zoeken naar aanknopingspunten, maar we gokken erop dat Karl bijzonder graag naar België komt en een hekel heeft aan de Brexit. Voor het publiek maakte het allemaal weinig uit, want dit was een deathmetalfeest van begin tot eind. Bassist Frank en drummer Andy verkeren in bloedvorm en gitarist Scott speelt met de vingers in de neus. Mooi ook hoe blijkt dat je zelfs in deathmetal makkelijk een lekker vol geluid hebt met slechts één gitarist. Dat zie je bij jonge bands in dat genre zelden nog. En bij Memoriam ook geen gedoe met een eindeloze reeks pedaaltjes en effectjes: gewoon beuken en het verschil maken met je eigen skills. De oudjes tonen nog eens hoe het moet. Heerlijk.