Deathmetal is alive. Mencea laat het horen. Hoewel de acht nummers op de tweede cd Pyrophoric niet altijd in hetzelfde hokje te plaatsen zijn. Deze vijf Duitse heren met Griekse achternamen en een Noorse platenmaatschappij weten buiten de gebaande paden te treden zonder de grenzen enorm op te rekken. Sinds 2009 versterken zanger Vlasis Ziouvas en drummer Bertrand Rothen de gelederen. De gruntkwaliteiten van zanger Vlasis Ziouvas passen lekker in het geluid van de band. Zowel in de snellere delen op de cd als de wat langzamere blijft de kwaliteit van de zang overeind staan. Echter oorspronkelijke leden Vangelis Labrakis en Stamos Koliousis, die tevens de cd produceerden, weten met hun gitaargeluid menig nummer een extra tintje te geven. Zo weten ze met speelse riffjes in Phosphorus en Hounds bijvoorbeeld het nummer net die andere wending te geven in het overheersende zware geluid van de nummers. Pyrophoric is een goed voorbeeld van de mix van verschillende metalstijlen. Het ritme van het nummer is aanstekelijk, in het midden weet drummer Bertrand zich even het middelpunt, waarna het nummer in een vierde versnelling verder gaat. Invocation kent een bekende crossover waarin doom- en deathmetal samensmelten om als opstapje naar The Dead, het laatste nummer te fungeren. Snel, strak en solide werkt het nummer naar het einde van de cd, met ook daarin juist dat verrassingselement van frisse invloeden. Het kost je wel even moeite om de nummers van Pyrophoric te doorgronden. Maar als dat eenmaal is gebeurd, klinken ze toch wel heel lekker.
Mencea – Pyrophoric
door Maurice van der Zalm
284
vorig bericht
Pretty Maids – It comes alive
volgend bericht