Meshuggah – Melkweg (Amsterdam) 23/11/2016

Een band als High On Fire is eigenlijk geen support meer te noemen. De band is al zestien jaar actief nadat zanger/gitarist Matt Pike de legendarische stoner metal-band Sleep beëindigde en toch iets met zijn leven moest doen om de tijd door te komen. Menig fan zou kunnen zeggen dat de twee bands vanavond niet verder van elkaar af zouden kunnen staan; High On Fire, een stoner metal band met viezigheid onder de nagels en Meshuggah, de klinische, technische geluidsopnamen van een buitenaardse operatiekamer. Matt Pike geeft dit zelf toe met de suggestie dat ze de uitnodiging zelf ook een beetje raar vonden. De heren klagen echter niet en grijpen de kans om nieuwe fans te werven met beide handen aan. Al snel staat de uitverkochte zaal vol en geniet het publiek met volle teugen van de barbaarse tonen die uit de instrumenten geramd worden. Het zicht van een shirtloze en zwaar getattooeerde Matt Pike die bezweet in de microfoon schreeuwt terwijl hij zijn gitaar mishandelt zal deze schrijver nooit vervelen en zijn bandleden vermaken zich prima vanavond.
Nu tijd voor iets heel anders, want Meshuggah maakt haar opkomst. Alle lichten zijn uit, een atmosferische intro speelt en voor twee minuten staat de wereld even stil. De volle zaal kan echter niet langer wachten en beginet met het scanderen van de naam van de band. Even later verschijnt deze getalenteerde band toch echt op het podium en begint meteen met nieuwe nummers Clockworks en Born In Dissonance. Anderhalf uur Meshuggah kan soms wat eentonig klinken en het lichaam kan maar zoveel sonisch geweld tolereren, maar als je echt luistert dan herken je motieven en melodieën verstopt onder de chaos en gaat je hoofd automatisch op en neer op het meest acceptabele ritme dat je hersens kunnen vinden binnen deze muziek. Vanwege de moeite die het spelen van deze muziek vereist bewegen de heren vrijwel niet op het podium en wisselen ze af en toe van positie met een bandlid. Drummer Tomas Haake is zoals altijd een menselijke drummachine die de ongelooflijk ingewikkelde ritmes en tempo-veranderingen moeiteloos herinnert en zijn ledematen doen de rest. Oudere nummers wisselen elkaar perfect af met nieuw werk en het laat zien hoe consistent deze band al zo’n vijfentwintig jaar een nieuwe dimensie geeft aan zware muziek. Meshuggah is een band die je live gezien moet hebben om de muziek echt te snappen, want de zware bas en de hypnotiserende ritmes nemen je mee naar een hoger niveau waar het niet meer klinkt als kattengejank maar als vijf getalenteerde muzikanten die compleet met elkaar in verbinding staan.
Setlist:
1. Clockworks
2. Born In Dissonance
3. Sane
4. Perpetual Black Second
5. Stengah
6. The Hurt That Finds You First
7. Lethargica
8. Do Not Look Down
9. Nostrum
10. Violent Sleep Of Reason
11. Dancers To A Discordant System
12. Bleed
——
13. Demiurge
14. Future Breed Machine