Na een korte nacht zijn we weer helemaal klaar voor nog een dag metal geweld. Bij aankomst staat het parkeerterrein al redelijk vol. We komen dan ook wat later in de middag aan en de eerste bands hebben hun set al gespeeld. Victorians spelen nog net hun laatste klanken als we de zaal binnen komen. De zaal staat nog niet zo vol als dat ik gedacht had maar gezellig is het al wel.
De eerste band die we meepikken is Imperia. Een paar jaar geleden hebben we deze band al een keer gezien en was toen weinig onder de indruk van deze band. Voor mijn gevoel klopte het toen net niet helemaal met wat ik verwacht had. Dit jaar krijg ik een heel ander beeld bij deze band. Zangeres Helena laat goed merken dat ze het leuk vind om op te treden. In een weinig verhullende jurk stuitert zij het hele podium over. Regelmatig laat ze dan ook weten dat ze het helemaal geweldig vind om op te treden. Dat is de passie die je in een band wil zien. Haar zang lijkt niet altijd even zuiver dan ik gehoopt had. Misschien heeft haar enthousiasme daar wel wat mee te maken. De rest van de band kan ik niet betrappen op foutjes. Eerlijk is eerlijk, een verassingsfactor heeft deze band wel. Het ene moment zingt Helena op een opera achtige manier terwijl de volgende uithaal haast heks achtig lijkt. Een vreemde combinatie die niet iedereen lijkt te snappen met af en toe een vreemde blik richting het podium als gevolg. Toch lijkt het publiek de band goed te kunnen pruimen. Als de band het podium verlaten krijgen ze daarbij ook een groot applaus.
Ik had al veel gehoord over Serenity maar heb ze nooit eerder live gezien. Eerder dit jaar mocht ik al de album review doen van het album War Of Ages. Blij verrast was ik door hun muziek en kijk dan ook naar de show die zij nu gaan brengen. Voor hen is het de eerste keer dat ze op het MFVF podium staan. Clémentine is een goede keuze geweest om op te nemen in de band. Ook live zet ze een goede performance neer. De energie spat van Georg en Clémentine af en het is dan zeker geen straf om naar deze band te staan kijken en luisteren. Als laatste nummer doet Charlotte Wessels, bekend van Delain, ook nog een nummer mee. De stemmen van Charlotte, Clémentine en Georg zijn dan ook haast magisch te noemen. Magisch past ook wel perfect bij de set die zij neerzetten. De band speelt strak en Clémentine en Georg zijn goed bij stem. Veel te snel gaat de set voorbij en is het tijd om even een frisse neus te halen buiten.
Op de achtergrond klinkt Chaostar uit de Oktoberhallen en krijgen niet echt hoogte van deze band. Het geheel zit allemaal wel strak in elkaar. De zang en de rest van de band valt weinig op aan te merken. Het geheel klinkt allemaal erg experimenteel en voor mijn gevoel is het ook een vreemde vogel tussen de rest van de bands.
Kobra & The Lotus krijgen we mee als we in de rij staan voor de signeersessie van Leaves’Eyes. Een flinke pot power metal zoals hij hoort. Strak en met ballen. Inmiddels stroomt de zaal al wat voller en is de temperatuur in de zaal ook al flink gestegen.
We pakken de line up weer op bij Asrai. Zij vallen op het laatste moment in voor Visions Of Atlantis. Asrai mocht ik een par jaar geleden al zien op het MFVF podium en weet dus wat ik kan verwachten van deze band. Dat ze hun kunstjes nog niet verleerd zijn blijkt alweer. Ze zetten een strakke show neer. Margriet lijkt echter sommige momenten er net even naast te zitten. Misschien is het zo bedoeld en hoort het erbij. Al bij al mag dit niet noemenswaardig zijn want het is een genot om deze band live te zien.
Kontrust ben ik al vaker op flyers en posters tegen gekomen naar geen idee wat voor muziek ze maken. Om me heen hoor ik mensen zeggen dat deze band echt gaaf is om live te zien. Verrast ben ik dan ook zeker. De show die ze neer zetten is een echt gekkenhuis. Je komt ogen tekort. Deze crossover band zet een energieke show neer vol met humor. Agata en Stefan stuiteren het hele podium over net als bassist Gregor. Tiroler pakjes en handpoppen worden uit de kast gehaald om de show te pimpen. Het is ook lastig om stil te blijven staan bij deze band aangezien de muziek uitnodigt om te dansen en uit je dak te gaan. De Oktoberhallen staan dan ook op hun grondvesten te trillen en van het dak is niks meer over als deze band klaar is met hun set. Een aangename kennismaking was dit en dit is zeker niet de laatste keer dat ik deze band heb gezien.
De vijfde band die we meepikken is Leaves’Eyes. Het verbaasd me dat deze band niet de afsluiter is van de avond. Aan het publiek te zien wat aanwezig is ziet het er niet naar uit de band gedaald is aan populariteit. Dat was ook duidelijk te merken aan de signeersessie die zij hadden eerder vanmiddag. De rij was enorm lang en menig fan kreeg niet de kans om hun spullen gesigneerd te krijgen. Leaves’Eyes geeft veel om hun fans en besluiten de signeer sessie verder te zetten na hun show bij de merch stand. Al tien jaar bestaat de band en zij brengen volgende maand een nieuw album Symphonies of the Night uit. In de set is ruimte voor vijf nieuwe nummers die allemaal even lekker klinken. Het album wordt zoals we dat van Leaves’Eyes gewend zijn weer een voltreffer. Liv is zuiver bij stem en even dankbaar als altijd. Als de band iedereen nog een fijne avond wenst en het podium verlaat willen het publiek meer. Lang hoeven ze niet hun best te doen om de band terug te roepen. Nog een paar extra nummers en dan is het feest toch echt gedaan.
Delain kondigde al aan dit jaar Sharon den Adel te gast te hebben. Dat is menig bezoeker niet ontgaan. De zaal is goed gevuld en heel veel Delain bandshirts zijn te spotten in het publiek. Duidelijk is dus voor wie zij gekomen zijn. Charlotte is goed bij stem en iedere uithaal die ze doet is perfect op toon. De band heeft er zin in en dat is ook duidelijk te zien. Ze zoeken contact met elkaar op en genieten met volle teugen. Het duet met Sharon wordt geweldig neer gezet. Sharon mag ook nog een nummer alleen doen zonder Charlotte en ook zij geniet hier met volle teugen. Nooit eerder stond zij op het MFVF podium. Ook zanger Georg van Serenity mag nog een nummer mee komen zingen. Een echt toneelstuk om naar te kijken. Ook voor de special effects is gezorgd. Rookpluimen en vuurwerk sieren heel af en toe het podium.
Tijd vliegt voorbij met zoveel goede bands in de line up. Vervelen hoef je je zeker niet te doen. Het is alweer tijd voor de laatste band van vandaag. Lacuna Coil kondigde aan het hele album Karmacode te spelen en nog wat andere nummers. De set bestaat uit twee delen. Het eerste gedeelte van het album Karmacode wordt in de stijl neergezet zoals ze dat toen live deden. De maskers en de kleding van toen mogen niet ontbreken. Het publiek kent alle nummers uit hun hoofd en deze worden dan ook uit volle borst en met volle overtuiging meegezongen. De zaal is echter al wel een flink stuk leeggestroomd maar dat druk de pret niet. Een feestje is het toch wel. Heerlijk om al die nummers weer voorbij te horen komen. Na een snelle ombouw van het podium gaat de set verder met nog nummers van hun laatste nieuwe album Dark Adrenaline. Na een set van dik een uur is de pret echt gedaan voor vandaag en is het tijd om huiswaarts te keren. Maar niet voor lang want morgen staat er nog een dag gepland vol geweldige bands.