Meteors – Altstadt (Eindhoven) 17/02/2017

Vanavond staat er een legendarische band bij de Altstadt op het podium: The Meteors. Opgericht in Londen in 1980 is deze band mede verantwoordelijk geweest voor het ontstaan van het genre psychobilly. Met niet alledaagse teksten als vampieren, kerkhoven en radioactieve kinderen onderscheidden ze zich al snel van de bands die zich met brave teksten bedienden. Daarnaast waren het ook de live optredens die er voor zorgden dat ze al snel door de media ontdekt en door de fans omarmd werden.
Aftrap van de avond is voor de Rhumba Kings. Het is niet de eerste keer dat ik dit sympathieke drietal live zie, en met goede herinneringen aan eerdere optredens ga ik er vanuit dat ze ook vanavond niet zullen teleurstellen…
Het blijkt al snel dat mijn verwachtingen worden waargemaakt: in een show met veel interactie met het publiek volgen zo’n drie kwartier rockabilly met veel extra invloeden: naast uiteraard de rockabilly zelf zijn 50’s blues, 60’s Rock ’n Roll en een vleugje Surf invloeden hoorbaar. Zanger / bassist Mark zoekt continu het contact met het publiek op en slaagt er goed in om het lekker vol gelopen café enthousiast te krijgen. Voor een band die vergeleken met het genre van de headliner toch een stapje rustiger is zetten ze een verdomd lekkere en swingende openingsact neer.
Ook voor wet betreft The Meteors is het niet de eerste keer dat ik de band live zie. Het imago van de band mag best voor een grimmige show op het podium zorgen, maar net als voorgaande keren valt het ook nu weer op dat ze security op het podium hebben die full-time grimmig het publiek af scant. Ik weet niet of ik de enige ben, maar net als vorige keren wordt er hierdoor al een bepaalde afstand tussen publiek en band gecreëerd nog voordat het optreden begonnen is.
Waarschijnlijk valt het mij meer op dan de rest van het publiek, want er zijn nog geen twee nummers voor nodig om de podium tot een flinke pit om te toveren waar flink op elkaar in gebeukt wordt. Op een respectvolle manier uiteraard! Dat de band over vele jaren ervaring beschikt blijkt uit de geroutineerdheid waarmee ze de setlist afwerken. Toch lijkt het alsof het juist deze geroutineerdheid is die in het begin veel indruk maakt en die daarna een schaduw over het optreden werpt: totaal geen publieksinteractie en de indruk alsof de setlist op autopilot afgewerkt wordt en waarbij even vergeten wordt dat het zo af en toe ook noodzakelijk is om je aandacht tot het publiek te richten zorgen voor een afname van het enthousiasme op de eerste rijen: de moshpit verandert langzaam aan in een menigte die nog net de moeite neemt om af en toe een vuist in de lucht te maken…
Is het zo dat het optreden slecht was? Allesbehalve. Maar het puntje op de i ontbrak. En dat puntje is nou net de meerwaarde wat er voor zorgt dat ik een band live wil zien: entertainers die er van begin tot einde non-stop moeite voor doen om mij (en de rest natuurlijk) te entertainen. Een besef wat er bij de Rhumba Kings veel dominanter aanwezig was…