Het laatste album dateert al weer uit 2019, en voorlopig zal het nog wel even duren voor er een vervolg zal uit komen. Frontman Åkerfeldt had namelijk de grote eer om voor het eerst in zijn carrière een complete soundtrack te componeren voor een televisieserie. Dus tijd om nieuwe nummers te schrijven voor de band was er niet. Bovendien is het een drukke periode met het inhalen van allerlei uitgestelde optredens, waaronder de speciale “fan request-tour” voor het 30-jarig bestaan eind dit jaar.
Regisseur Jonas Åkerlund (tevens ex-drummer van Bathory) is de grote man achter de 6-delige Neflix serie die afgelopen 5 mei wereldwijd in premiere ging. Hij is tevens de man die de afgelopen jaren diverse videoclips heeft opgenomen en promotionele fotosessies had met de heren uit Stockholm. Hij en Mikael zijn dikke vrienden, dus vandaar dat de keus niet moeilijk was om hem te vragen om mee te werken aan dit bijzondere project, waar volgens mij alle Opeth-fans hals rijkend naar uit hebben gekeken. Dat hij zelfs een rolletje als “grumpy inmate” heeft, dat wel ongeveer 5 seconden duurt, was een mooie bonus.
Meteen toen werd aangekondigd dat Mikael aan deze soundtrack mee ging werken kwam er volop de vraag of er daadwerkelijk dan ook een album van uit zou gaan komen. En uiteraard is er aan deze vraag opvolging gegeven. Vooralsnog is het alleen digitaal te beluisteren op alle streamingdiensten. Maar het management weet natuurlijk ook wel dat dit weer volop aangeschaft zou gaan worden mocht het fysiek op de markt komen. Half juli dit jaar zal het daarom ook weer, zoals gebruikelijk deze tijden, in diverse vinylkleuren en op cd verkrijgbaar zijn.
Het album bestaat uit een ruim aantal van 34 nummers met een totale speelduur van 1 uur en 19 minuten. De meesten zijn, op een paar nummers na, slechts puur muzikaal en gemiddeld niet langer dan 2 of 3 minuten. Volgens Åkerfeldt was zijn grootste uitdaging ooit maar was het daarentegen ook heel erg leuk om te doen. Om de bizarre verhaallijn over het leven van Clark Olofsson om te zetten in muziek en het precies samen te laten vallen was niet eenvoudig. Het is geschreven gedurende de pandemie, dus was er wat dat betreft tijd genoeg om het goed te kunnen doen. De complete focus was gezet om dit te laten slagen.
Luisterend naar de plaat valt direct wel op wie de composities heeft gemaakt. De stevige vingerafdruk is overduidelijk aanwezig op de meeste nummers, en hebben wel links naar het verleden. De sfeer van het album In Cauda Venenum is veelal tussendoor wel hoorbaar, maar ook nog wel verder terug. Er staan wat gitaarpartijen tussen die maar door één brein bedacht kunnen zijn zoals op bijvoorbeeld Sea Slumber. De sfeer op dit bijzondere album ademt Opeth en Mikael Åkerfeldt uit en zeer zeker op de nummers waar hij ook nog eens de microfoon ter handen heeft genomen zoals op Lost in San Marino en Mandag in Stockholm. Niet voor niets is dit geheel nu al warm ontvangen door een ieder die de band een warm hart toedraagt en zeker diegenen die de laatste meer progperiode waarderen. Ordinary Folks is een mooi voorbeeld hier van. Tijdens het schrijven van dit artikel staat het ook aan op de achtergrond en het is lekker rustgevend. Veel jazzy, funky composities en afwisseling. Een afspiegeling van het tijdspan van de periode waarin de serie zich afspeelt.
Kortweg een leuk album dat vooral voor de fans van Opeth en Åkerfeldt een aanvulling is op de collectie en een zoethoudertje tot er een nieuw album uit zal gaan komen.