Met het album Lower Skies is het Duitse Miles2Fall toe aan het debuut van de band. Het vijftal omschrijft de muziek zelf als sterk beïnvloed door de Gothenborgsound en daar kan ik me wel in vinden, hoewel er duidelijk ook sterke thrashmetalinvloeden te horen zijn op dit eerste schijfje van de band.
Het algehele gevoel dat de band bij mij achterlaat is positief. Met Greater Sound zeggen ze meteen waar ze voor staan. Het muzikale decor is vanuit een granieten basis neergezet en Sasha en Nils bouwen met hun riffs een waanzinnige muur op. Ergens valt de zang van Chris daarbij in het niet en dat is wel jammer, want uiteindelijk klinkt het geheel krachtig. Hij laat wel meteen horen dat hij wel over de nodige kwaliteiten bezit want zijn grunts zijn heftig en hij kan ook in de hogere regionen zijn mannetje wel staan.
In My Dominion komt zijn stemgebruik beter tot zijn recht. Het tempo is was stroperiger en zowel in de grunts en de clean vocals past dat beter lijkt mij zo. Het is sowieso een compositie die, mede door het fijne refrein, gemakkelijk blijft hangen. Ondertussen zorgen bassist Mario en drummer Bastie ervoor dat de groove er goed in blijft.
Miles2Fall is muzikaal een band van verrassingen. Zo combineren ze in Lower Skies de new wave/rock uit de jaren tachtig op een natuurlijk manier met de rock van nu en spelen ze lustig met het ritme naarmate de composities vordert. Het houdt het allemaal fris. Elektronische elementen krijg je ook nog voor je kiezen in bijvoorbeeld Dead Air. Dat mooi in vervolg van Lower Skies opereert.
Distance halverwege wordt gekenmerkt door een mate van emotie. Gitaartechnisch is de akoestische setting mooi neergezet en de tweestemmige zang is leuk te noemen, maar niet heel bijzonder. De Distance krijgt een uptempo vervolg in The Space Between Us waarin drummer Basti goed van zich laat horen. Hij is de grote katalysator in deze compositie die met een trashmetalkarakter de neuronen weer doen trillen. Ook hier schuwt Miles2Fall niet om verrassende wendingen in te passen waardoor alles professioneel klinkt en de aandacht scherp houdt. Vanuit een stevig ritme krijg je als luisteraar ineens een stuk prachtig gitaarspel voor je kiezen om van daaruit weer verder te ontwikkelen naar een dikke groove.
Thin Line,We Remain en Claiming passen mooi in het vervolg. Ik moet zeggen dat helaas ook hier de zang minder goed tot zijn recht komt. Muzikaal is het echter genieten van de riffs en grooves die neergezet worden. Lost sluit daarna het album in stijl af op een manier die mooi past in het gehele plaatje van Lower Skies.
Muzikaal levert Miles2Fall een sterk debuutalbum af. Wanneer de band nog meer aandacht gaat besteden aan de zangproductie, kan de band uitgroeien tot een sterk Duits handelsproduct.