Home » Millhaven – Dualism

Millhaven – Dualism

door Jordy Weustenraad
576 views 2 minuten leestijd

Dit Ieperse gezelschap Millhaven, vroeger bekend als The Curse Of Millhaven, is alweer toe aan hun derde langspeler. Dit markeert echter de eerste uitgave sinds hun naamswijziging. Desondanks heeft de muzikale stijl slechts marginaal verandering ondergaan, waardoor liefhebbers nog steeds kunnen genieten van de Melodische Death(core) doorspekt met invloeden van Black Metal en Metalcore. De band speelde al op internationale festivals zoals Graspop en mag dit jaar op dat andere grote Belgische festival aantreden, maar ook in Nederland stonden ze al op de planken. Zo hebben zij reeds hun kunnen vertoond op het Engel Of Deathfest, waar zij met overtuiging de Mainstage plat speelden. Mijn verwachtingen zijn dan ook hooggespannen.

Zoals gebruikelijk bij vele bands binnen dit genre, houdt Millhaven het compact. Acht tracks die nog geen half uur aan auditief genot voorzien, waardoor er weinig ruimte over blijft voor rust. Millhaven houdt zich dan ook zelden in op deze schijf en tracht krachtig voor de dag te komen. Na het inleidende stuk Duality, worden we onmiddellijk ondergedompeld in het melodische landschap met Hellfire. Het opmerkelijke, onvermoeibare drumwerk en de melodieuze riffs springen direct in het oor. Door een combinatie van strakke riffs en melodische passages blijft het werk gevarieerd, alsmede dankzij de afwisseling tussen grunts en astmatische screams.

In lijn met het bekende recept voegt Millhaven verschillende breakdowns toe aan hun composities, doch zonder zich daarin te verliezen. Bovendien toont dit ensemble aan zich absoluut niet aan één stijl te binden. Zo belicht Bearer Of Light de Melodische Death Metal, terwijl Heartless een flinke scheut Groove door de Death Metal mengt. Het daaropvolgende Maze zag al bijna twee jaar geleden het levenslicht en is daarmee de oudste track op deze plaat. Zowel Maze als Burden Of Thoughts bevatten kwalitatieve riffs, meeslepende baslijnen en krachtige uithalen, waardoor zij zich als de belichaming van Dualism mogen beschouwen.

Millhaven mag dan wel hun naam veranderen, de kwaliteit blijft onveranderd. Elk nieuw nummer bezit een eigen kracht en is goed te onderscheiden van de anderen zonder de rode draad te verliezen. Hoewel het genre verzadigd lijkt, slaagt dit vijftal erin een eigen geluid te creëren. Ik heb het genoegen gehad dit muzikale spektakel live te aanschouwen, maar de toevoeging van nieuw materiaal zal ongetwijfeld hun optredens naar een nog hoger niveau tillen. Een uitmuntende prestatie van deze band, die reeds toch al meer dan een decennium in de schijnwerpers staat.

Kijk ook eens naar