De hoes met de beer, de uitgestrekte bossen en de muziek met duidelijke Southern rock invloeden, doet vermoeden dat dit een Amerikaanse band is, maar dit gezelschap schijnt toch echt uit Ierland te komen. Dit is bij vlagen misschien net iets te gladde, maar wel enorm catchy rock ‘n’ roll, met gelukkig vaak ook net genoeg bite om echt rock ‘n’ roll te zijn. Muziek zoals die (vooral) veel gemaakt wordt voor de Amerikaanse (mainstream) markt.
Nog even terug naar het begin; de band is begonnen in 2012 in Ierland, waarna één van de twee broers in de band een tijdje in Sydney, en de andere in New York gebivakkeerd heeft. Ondertussen bleven ze wel over afstand muzikale ideeën uitwisselen. Dit zal misschien de Amerikaanse mainstream stempel wellicht nog versterkt hebben. Nadat beide weer terug waren op Ierse bodem in 2019, is de band opnieuw leven in geblazen.
Er wordt lekker afgetrapt met een up-tempo rocker a la (latere) Hellacopters met de single Snowplough. Let ook even op die heel korte, typische Van Halen gitaar lick. Een beetje sleaze en glam in de mixer erbij en je hebt de doorstamper Tightrope. Middels Into The Storm wordt dit concept voortgezet, waarbij enkele zeer smakelijke leadgitaar partijen langs komen drijven. Het overduidelijk door de Southern rock beïnvloede, vrij zoutloze American Dream is een beetje teleurstellend. Het navolgende Blood On The Floor is dan gelukkig weer een stuk pittiger, zowel qua ruwere benadering van de riff zelf, als het totaalgeluid.
Zo wordt het album met elf nergens echt bijzondere of originele, maar zeer goed consumeerbare rock liedjes volgespeeld. Eentje moet ik er nog even uitpakken: Start To Believe, deze vangt heel lekker aan met een garage rock/punk sfeertje, vervolgt misschien iets te gladjes, maar wanneer ik toch een gitaar met viool(geluid) meen te horen samensmelten, in een folk-achtig solostukje, doet dat toch iets met me.