The Strife Of Love is de opvolger van Mercury uit 2013. Het is een overwegend donker elektronisch pop-album in de stijl van Kraftwerk, Depeche Mode, Pet Shop Boys, Japan, New Order en Ultravox. Verwacht van de acht nummers niet dat ze makkelijk te verteren zijn. De contrasten op deze cd zijn namelijk groot, zo bewijst opener The Parsifal Gate. Een uptempo en opzwepend nummer wat vanwege het gebruik van een vocoder (stemvervormer), sequencers en ritmiek duidelijk beïnvloed is door Kraftwerk. Op Light Mind maakt men een draai richting beginperiode Depeche Mode overgoten met een Pet Shop Boys-sausje. Luister en bekijk de video onder deze recensie.
Uit een geheel ander vaatje tapt het duo op Night Sides. Hier zakt het tempo en horen we pastoraal-aandoende zang over een dubbele laag synthesizer. Experimenteel is The Seventeen Nineties met klankkleuren en patronen waar je duidelijk aan moet wennen. Het navolgende Dreamours heeft een verslaving opwekkende stroperigheid. Eveneens verslavend is het zwevende en als het ware vertraagd afgespeelde Mind Environment. Heb je dan nog niet genoeg laat je dan bedwelmen door het slotnummer Angelix. Het bijna negen minuten durende nummer bestempel ik vanwege zijn lengte en opbouw als een combinatie van elektronische muziek en postrock. Het moge duidelijk zijn dat Miracle een album heeft afgeleverd waar de liefhebber met gemak weer vijf jaar op kan teren.