Na drie jaar stilte brengt het Nederlandse electro/ rock gezelschap Misery nu dan “Aesthetics”. In drie jaar kan een hoop veranderen. Toen was er in Nederland nog een redelijk goede markt voor electro/ synthpop, momenteel lijkt het ver in de underground te zijn verdwenen. Doet niet zoveel af aan de kwaliteit van “Aesthetics”, want de dame en heren brengen toegankelijke en regelmatig dansbare nummers. Als de radio in Nederland niet gedomineerd werd door geld en geldverslindende DJ’s die zichzelf belangrijker vinden dan de muziek die ze draaien (en waar ze van leven) dan zou er best ruimte geweest kunnen zijn voor Misery. De stem van zangeres Lis ligt lekker in het gehoor, de synth lijnen zijn goed bedacht/ uitgevoerd en af en toe mag de gitaar de hoofdrol vertolken. Helaas is “Aesthetics” door de toegankelijke benadering geen toppertje in het genre, maar meer een bovengemiddelde CD. Soms is het nog te vrijblijvend of gewoon niet interessant genoeg (luister bijvoorbeeld naar ‘Virtual Language’). Opvallende uitschieters zijn het afwisselende, mooi opgebouwde ’Starlight’, de eigenzinnig ballad ‘Cold Heart’ en de hardere rock nummers ‘Dark At July’ en ‘On Your Knees’. ‘Robot’ bewijst daarnaast dat Misery ook lonkt naar de wereld van VNV Nation of Covenant. “Aesthetics” is een fijne plaat om naar te luisteren. Een CD waarin meer aandacht is voor het liedje dan voor het standaard electro gebeuk voor op de dansvloer. Liefhebbers van synthpop moeten zeker even luisteren.