Op vrijdag de 13de zou je liever binnen willen blijven, maar dit concert was te bijzonder om te laten schieten. Het is het samenzijn van twee bekenden die onder de naam Ysis al wat naam hadden gemaakt. Ysis stopt er in 2008 mee en ieder gaat haar eigen weg. Ik heb het over Inge van Calkar en Sanne Hans. Inge begint als singer songwriter onder de naam ZaZa en richt later haar eigen band Inge van Calkar op. Sanne gaat verder onder de naam Miss Montreal.
Vanavond staan ze beide in een uitverkochte Oosterpoort in Groningen en is Inge oprecht trots dat ze in het voorprogramma mag spelen van haar grote vriendin Sanne Hans alias Miss Montreal.
Ofschoon ik redelijk vroeg in de grote zaal ben, is de zaal al bomvol maar lukt het mij toch om redelijk vooraan te komen om mijn foto’s van de eerste drie te nummers te maken. Voor mij staat een jong meisje met haar moeder voor het voor haar wat te hoge podium. Beide fanatiek fan van Miss Montreal maar voor dochterlief de allereerste keer dat ze deze band nu live mag zien. Ze komen er speciaal vanuit Leeuwarden voor naar Groningen en ze glundert van alle kanten.
Maar eerst het voorprogramma, Inge van Calkar. Een band die ik zelf al jaren volg. Een enkel nummer van haar eerste CD What Are You Waiting For (2009), staat nog steeds op mij playlist. Het is wel altijd weer een verassing met welke band samenstelling ze opkomt.
Ik heb (voor mij gevoel) bij haar veel wisselingen meegemaakt, maar wat opvalt is wel, dat het er ook altijd weer op vooruit gaat. En je mag daarom concluderen dat ze in de loop der jaren echt is gegroeid. Zowel qua muziek, de poppy-liedjes hebben meer plaatsgemaakt voor electropop waarbij de effecten niet ontbreken, maar zeker ook haar performance heeft een flinke metamorfose ondergaan. De “lady in white” met haar eveneens witte gitaar maakt er een leuk optreden van waarbij haar pas uitgekomen nieuwe singel Imaginary uiteraard niet ontbreekt.
Een half uurtje later is het beurt aan Miss Montreal en gaat de zaal 90 minuten lang luisteren naar een fanatieke zangeres, vol energie en met een soort humor dat alléén zij heeft. Het eerste positieve nieuws is dat ik weer vrijgezel ben, roept ze door de zaal. Het bier drinken is wat afgenomen, maar feestjes bouwen kan altijd nog en ze is blij dat ze stottert waar ze het in het nummer Tututu over zingt. Maar dan heeft ze liedjes als Rose, het mooie I Am Hunter en de helft van haar nieuwe album Again al gezongen. Ik moet zeggen dat de zaal wat rustig is. Zij speelt natuurlijk meer luisternummers, maar er zitten ook stevige (rock)nummers tussen waar best wel op gedanst kan worden. De zaal luistert wel aandachtig en pas bij het nummer Wish I Could gaan massaal de handen in de lucht. Van haar nieuwe album worden alle zeven nummers gezongen en ontbreekt natuurlijk ook haar eerste singel, wat tevens direct haar eerste grote hit werd, Just a Flirt niet.
Met haar 6 koppige band waaronder een violist en cellist, komt het geluid vol over waardoor de hoge uithalen van haar stem goed uitkomen. Een aardige lichtshow inclusief stroboscoop, maken het geheel compleet. Het publiek is wat tam, maar geniet wel ofschoon er enkele zijn die meer over hun eigen belevenissen praten dan luisteren naar wat Miss Montreal allemaal te zingen heeft.
Het voormalige kaasmeisje van de Slankie-reclame maakt er een goede show van en ze geeft zich vol overtuiging aan de zaal. Ze zingt niet alleen in het Engels, maar ook Nederlandstalige nummers ontbreken niet, zoals het emotionele nummer Zonder Jou en Alles Hier.
Nog leuk dat de moeder en haar dochter na afloop van het concert naar mij toekomen om te vertellen dat ze genoten hebben. Tevens laat ze mij vol trots een foto zien waar ze samen met Inge van Calkar opstaat. Een setlist kan ze echter niet krijgen. En Miss Montreal zou ook niet bij de druk bezochte merchandise stand langskomen. Maar haar avond kan niet meer stuk.
Miss Montreal – Oosterpoort (Groningen) 13/04/2018
587
vorig bericht