Home » Money & The Man – Volume III: Hot In The City

Money & The Man – Volume III: Hot In The City

door Cor Schilstra
785 views 2 minuten leestijd

Eén van de meest van het podium spattende vaderlandse bands, Money & The Man heeft een nieuwe plaat uit. Het is de derde, en die hebben ze passend Volume III: Hot In The City genoemd. Dit duo (!) maakt een zeer kundige mix van garagerock, blues, stoner en indie met freaky uitstapjes. En ja, dit doen ze ook live met z’n tweeën.

De elf nummers op dit nieuwste album zijn weer om je vingers bij af te likken. Het nineties gehalte is volgens mij nog nooit zo sterk aanwezig geweest; de invloeden van Dinosaur Jr., Smashing Pumpkins en zelfs Nirvana zijn duidelijk hoorbaar. Waiting For You is hier wel een heel mooi voorbeeld van. Ook opener She’s So Lonely is een pakkende indie rocker met lekkere riff en oorwurm kopstem refrein (en een knipoog naar de seventies disco?). Baby Come On (een persoonlijke favoriet) is meer staccato en zal er live wel aardig inhakken met deze drive. Ook weer van die fijne “Hendrix akkoorden” trouwens; kramp in de vingers. De titeltrack  Hot In The City is een pittige funky Lenny Kravitz-achtige rocker met erg lekker freaky break-lick combinatie en ook Round As It Goes heeft een pakkende Kravitz-achtige signatuur.

Nog een tikkie steviger gaat het in Far Beyond, waar het regelrecht de dwarse QOTSA stoner kant op gaat; erg knap uitgevoerd en heerlijk geserveerd. Nog een stukje, iets meer doordenderende, QOTSA woestijnkruiper krijgen we in All I Ever Wanted; inderdaad, precies wat ik wil. Qua freaky warboel kan het uptempo Thrusty ook aardig meedoen; de vonken vliegen er van af (en ik heb nu al zin in de live-versie).

Ter afwisseling ook nog een paar heel andere songs; Campfire Singing, een meer roots-achtig, bijna Seasick Steve-achtig nummer met mooie slide stukken en de traag groovende Tiny Dancer, die me bijna aan een Masters Of Reality nummer op een Only Human groove doet denken. Overigens heel fijn gitaarwerk weer. De afsluiter We Are The Same is een heuse ballade die zelfs mijn moeder mooi kan vinden, waar een supermelancholieke vioollijn en breekbare, zoete vocalen ook nog eens helemaal binnenkomen.

Het is weer een bijzondere mix van ingrediënten en nummers geworden. De plaat is zeker gevarieerd te noemen, en toch heeft het een duidelijke herkenbare Money & The Man eigenheid (en kwaliteit!). Op plaat is het al indrukwekkend wat de mannen kunnen neerzetten, maar live is dit gewoon overweldigend, zo weet ik uit ervaring. De passie voor muziek (en heel veel wilde capriolen) spatten van het podium! Ze hebben donderdag 15 februari hun albumpresentatie in Hedon te Zwolle, en ze zijn daarna op vele plekken in het land live te aanschouwen. Een aanrader!

Kijk ook eens naar