Eerste voorprogramma Spartan komt uit Haarlem en heeft hun concept geheel rond de Griekse mythologie opgebouwd. De band struint over het podium en het is duidelijk dat deze heren al de nodige ervaring hebben om zalen als dit te overtuigen. Het duurt even, maar na een tijdje staat de zaal toch behoorlijk gevuld te luisteren naar deze mix van klassieke heavy metal met death metal kleuren. De zanger hanteert zijn halve microfoon-standaard constant als luchtgitaar en de (echte) gitaristen laten regelmatig hun kunsten zien. Nummers als Immortal and Age Of Man levert de band veel gejuich op. Het gevoel dat we dit eerder hebben gezien bekruipt ons echter. Aan het einde van de avond is dit soort muziek niets nieuws onder de zon; we hebben het eerder gehoord, we hebben het ergens anders beter gehoord. Toch voldoet Spartan ruimschoots aan haar rol om de zaal enthousiast te krijgen voor de rest van de avond.
Mocht Spartan het over oude Griekse krijgers hebben, tweede band Septicflesh komt ook echt uit Griekenland en timmert al zo’n twintig jaar aan de weg. Ondanks hun opzwepende symfonische geluiden zijn zij de heftigste band vanavond. De band verhoogt het gothic niveau door zich bijna buitenaards te kleden met grijze, pantserachtige pakken, waardoor het de band wel een extra visueel puntje geeft. Op hun albums komen de symfonische klanken goed uit en doordringen ze de muziek met emotie. Live is het verhaal echter anders. Doordat de symfonische geluiden worden afgespeeld door een bandje valt het regelmatig op de achtergrond en hoor je alleen maar gedreun. Nu is er uiteraard niks mis met een beetje gedreun maar het gedeelte dat Septicflesh onderscheid geeft valt nu regelmatig weg en dat laat een gat achter die de band moeilijk kan vullen. Het publiek helpt ook niet echt mee vanavond. Zelfs de hoofdact zal later moeite hebben om het publiek volledig mee te krijgen, met alleen de voorste rijen het enthousiastst. Uiteindelijk lukt het Septicflesh om de zaal mee te krijgen, maar dan is het alweer tijd voor het laatste nummer.
Hoofdact Moonspell komt uit Portugal en is het grootste metalen export uit dat land. Dit is de tweede avond van een nieuwe tour en de spanning van het publiek is hoog terwijl het wachten van hun helden tot een einde komt. Het is dan ook meteen duidelijk dat de meeste mensen voor deze band komen. De band betovert ons meteen en neemt ons mee naar een andere dimensie, waar alleen zij heersen en iedereen gehoor geeft aan hun muziek. Deze band heeft zijn symfonische aspect echter wel goed geregeld, met een heus orgel dat bespeeld wordt door Pedro Paixão. Zanger Fernando Ribeiro is uiteraard het middelpunt van de aandacht. Of dit door zijn strakke spandex-broek komt of door zijn indrukwekkende en uiteenlopende zangkunsten weet niemand, maar wat maakt het ook uit. Een grote dierenschedel die onmogelijk op deze aarde te vinden is en het drumstel bedekt draagt ook bij aan het mythische aspect dat vanavond groot in het vaandel staat. De band heeft een nieuw album (Extinct) en maakt dit meteen duidelijk door hun geschiedenis te laten wat het is en merendeel van dit album te spelen. Dit vindt het publiek echter niet erg en gaat hier luidkeels in mee. Het is verbazingwekkend om te zien dat een album die een week geleden uitgebracht werd nu al mensen zo enthousiast maakt. Tevens is het bijzonder dat zoveel mensen de teksten al uit hun hoofd hebben geleerd, ongetwijfeld om ze vanavond terug te schreeuwen naar de band, die het ook nauwelijks kan geloven maar die enorm dankbaar is voor alle aandacht door de jaren heen. Het is weer eens goed om een band te zien die zó enorm dankbaar is en dit ook oprecht meent. Sommige bands nemen alles for granted na een tijdje maar zo niet Moonspell. Zelfs na twintig jaar heeft deze band nog steeds de spirit om alles te geven. Here’s hoping dat ze snel terugkomen.
Setlist:
1. Breathe (Until We Are No More) 2. Exinct 3. Opium 4. Awake 5. …Of Dream And Drama (Midnight Ride) 6. Medusalem 7. Domina 8. Nocturna 9. The Last Of Us 10. Malignia 11. Funeral Bloom 12. The Future Is Dark 13. Mephisto 14. Vampiria 15. Ataegina 16. Alma Mater 17. Wolfshade (A Werewolf Masquerade) 18. Full Moon Madness
