Het Noorse industrial rock gezelschap Mortiis grijpt terug op oude waarden. Niet alleen de muziek klinkt gevarieerder en geïnspireerder, maar ook het masker lijkt terug (te keren). De rustperiode heeft Mortiis goed gedaan. De dreigende start met Bleed Like You is de opmaat naar een van de beste platen van Mortiis. Zwaar aangezette gitaar riffs, nummers waarin de gitaar ongemerkt overgenomen wordt door keyboard/ sample riffs, furieuze drum/ beats en de kenmerkende, schreeuwerige, ietwat schurende stem van Mortiis zelf. Het is duidelijk dat de band in haar eigen roemruchte verleden is gaan graven, maar de band levert meer. Hoewel het, gezien dat eigen verleden, eigenlijk niet opportuun is om namen te noemen die “The Great Deceiver” hebben geïnspireerd doen we het deze keer toch. Het tekent de variatie op dit album. De groove van Demons Are Back doet denken aan het betere industrial rock werk van Rob Zombie en heeft het de venijnigheid die een act als Marilyn Manson al een tijd ontbeert. Road To Burn en het opmerkelijke Sins Of Mine spelen muzikaal gezien leentjebuur bij het oudere werk van Nine Inch Nails. Scalding The Burnt heeft de directheid van Ministry. Mortiis speelt hard, zacht, toegankelijk en ondoorgrondelijk. Vergelijk de hardheid en groove van Feed The Greed bijvoorbeeld maar met de daaropvolgende ballad Hard To Believe of het glasharde, bijna industrial punkachtige The Great Leap. Mortiis blijft vooral Mortiis. Onverwacht, maar “The Great Deceiver” steekt naar de kroon van “The Grudge”. In gelaagdheid, volwassenheid en variatie gaat dit album dat illustere album voorbij.
Mortiis
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/CyruGbLQaSs”]
Mortiis – The Great Deceiver
197
vorig bericht