Vijftig jaar geleden verliet Ian Fraser, beter bekend als Lemmy, de invloedrijke space rock band Hawkwind. Hij richtte datzelfde jaar Motörhead op, dat wordt dit jaar gevierd met meerdere activiteiten rondom de Britse band. Zo wordt er op acht mei een standbeeld onthuld in zijn geboorteplaats Stoke-on-Trent en bracht het BMG label nieuwe reissues van, misschien wel, de drie belangrijkste Motörhead platen uit.
Wat dit drietal zo belangrijk maakt, is dat het de platen zijn waarmee Motörhead hun eigen sound wist te vinden en dit naar het grote publiek wist te brengen. Alhoewel het gelijknamige debuut al in 1977 werd uitgebracht, leunde dat album qua sound nog meer richting de space rock. Dit is overigens niet gek, aangezien enkele nummers op het album eerder al door Hawkwind zijn opgenomen. Twee jaar later, in 1979, leerde het publiek Motörhead kennen zoals we ze nu kennen. Een luid, energieke band met een sound die talloze bands heeft beïnvloed. Overkill was het eerste voorbeeld hiervan en behoort nog altijd tot een van de beste platen uit de jaren 70, datzelfde jaar bracht de band Bomber uit. Dit werd gevolgd door Ace of Spades, het album waarmee de band echt doorbrak en waarvan het titelnummer het bekendste nummer van de band werd.
Het is fijn om te zien dat de band een hoop aandacht krijgt dit jaar wegens hun vijftigjarig bestaan, toch rest mij de vraag of deze reissues iets toevoegen. Deze albums worden bijna jaarlijks opnieuw uitgebracht. Wat maakt dat deze reissues anders zijn en zijn die verschillen de moeite nog waard of kun je deze reissues beter overslaan als je de originele persingen al hebt?
Voor mij was die vraag na de eerste nummers op het Overkill album al beantwoord. De grijsgedraaide originele persingen en diens vervangers werden omver geblazen door deze nieuwe half-speed remasters. Door deze manier van mixen is er meer detail hoorbaar, wat vooral interessant is voor de luisteraars die deze albums al goed kennen.
De klassieke Motörhead line-up bestaande uit Lemmy, ‘’Fast’’ Eddie Clarke en Phil “Philthy Animal’’ Taylor klinken zoals nooit tevoren. Alles valt precies op hun plaats, wat resulteert in een energieke natuurlijke mix die de kwaliteit van deze albums goed tot hun recht brengt.
Naast een ontzettend goede remaster, brengen deze releases nog meer nieuws. Alle albums zijn geperst op gekleurd vinyl, hier bestaan nogal wat vooroordelen over met betrekking tot de geluidskwaliteit en bijgeluiden. Ik kan alleen voor mijn exemplaren spreken, deze klinken goed en zijn kraakvrij in ieder geval. Als kers op de taart zijn deze prachtige reissues voorzien van posters, allen met artwork van de originele albumhoes. Zelfs als je deze albums al hebt, zijn deze persingen ongetwijfeld de moeite waard. Ze brengen genoeg nieuws met zich mee om het interessant te houden en het is een mooie manier om het vijftigjarig bestaan van de band te vieren.