Mozes and the Firstborn – Stroomhuisje (Eindhoven) 10/03/2016

door Marc Koetse 11 maart 2016

geschreven door Marc Koetse 11 maart 2016 422 views 2 minuten leestijd

Na een rondje door Europa (met name het Verenigd Koninkrijk, België and Duitsland) met Together Pangea, doet Mozes and the Firstborn deze week een tourtje langs een viertal Nederlandse zalen. Of het door de populariteit van de band komt of door de kleine, intieme zaaltjes die zijn uitgezocht: drie van de 4 concerten zijn binnen de kortste keren uitverkocht. Dat geldt natuurlijk ook voor thuisstad Eindhoven, waar het Stroomhuisje is uitgezocht om het publiek te vermaken met een intiem concert.
De aftrap wordt gegeven door Canshaker Pi, een Amsterdamse garagerock band, volgens de media onder de noemer Slacker rock te vangen (als je het dan toch breed wil trekken). Ik houd het op rammelrock die mij tijdens de voorbereiding in eerste instantie aan de Pixies deed denken, iets wat ik live ook zeker meen te herkennen. Drie gitaristen en een drummer op het podium gepropt en raggen maar. De sfeer komt er ernstig in, in het al aardig volgepakte stroomhuis en na de 9 nummers durende set begint het publiek al flink los te gaan.

Nog voor de eerste noot uit de gitaren van Mozes and the Firstborn rolt, vliegt de eerste crowd-surfer al door de lucht. De band start met wellicht hun bekendste nummer “I got Skills” en heeft het publiek daarmee meteen terug in de sfeer van voor de pauze. Wat daarbij natuurlijk helpt is dat zanger Melle Dielesen na tien seconden tussen dat publiek staat los te gaan. Mozes is een wat andere band dan de support act. Waar Canshaker Pi van het podium stuitert van de energie, snelheid en heftigheid, pakt Mozes and the Firstborn het iets subtieler aan. De stijl is veel minder ruig, meer poppig, catchy, doet me een beetje aan Weezer denken. Niet dat het publiek daar last van lijkt te hebben overigens, ondanks het verzoek het een beetje rustig aan te doen vanwege de aanwezige ouders (thuisstad, dan heb je dat). Er is geen moment dat er niet iemand door de lucht vliegt. Er komt een mengelmoes van ouder werk en de nieuwe EP “Power Ranger” voorbij in de ruim een uur durende set inclusief een drietal encores. Een feestje, dat mag je gerust concluderen na deze avond.