Ter promotie van hun negende studioalbum Will Of The People is de Britse rockband Muse bezig met een flinke wereldtournee. Fans in Nederland kregen slechts een piepklein kansje om alvast nummers live te mogen aanschouwen, de band speelde een intieme show in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. Gelukkig zijn de heren weer in ons land. Muse keert na ongeveer vierentwintig jaar terug naar Den Haag. Niet in de Statenhal waar ze toentertijd met een debuutalbum onder de arm als supportact mochten fungeren bij Live, nee het grote Malieveld is dé plek waar het moet gaan gebeuren.
Den Haag is in de ban van Muse, de gehele infrastructuur ligt overhoop. Er zijn lange files naar de stad, de parkeerplekken zijn schaars en ook schuiven de fans vanaf het station voetje voor voetje naar het Malieveld. Het is ook een hele operatie, zo’n 67.000 bezoekers willen allemaal bij de show zijn van de Britten. Het duurt dan ook even voordat we eenmaal binnen zijn op de concertlocatie en helaas hebben we de tonen van het Japanse One Ok Rock niet kunnen horen, maar horen we gelukkig wel de eerste tonen van Royal Blood. Terwijl de bezoekers nog steeds binnendrommen gaat Royal Blood de boel op zijn kop zetten. Royal Blood heeft de afgelopen jaren al een behoorlijk sterke live-reputatie opgebouwd. Men weet dan ook al wat er te wachten staat, een heerlijke oorverdovende show, waarbij we ons keer op keer blijven verbazen dat het slechts door een duo wordt voortgebracht. De discografie van Royal Blood kent ondertussen al drie albums en in september voegen ze daar nog het nieuwe album Back To The Water Below aan toe. Vandaag krijgt het publiek in Den Haag dan ook al een nieuw nummer te horen en dit past prima bij het eerdere werk, in de loop der jaren is er ook simpelweg weinig veranderd bij Royal Blood. Zo blijft de muziek van het debuutalbum centraal staan bij dit optreden en zorgt ervoor dat het publiek in vervoering blijft. Heerlijk meeknikken op nummers zoals Light Out en Figure It Out, de vuist in de lucht op het rauwe gitaarspel en daarnaast genieten van een brute drumsolo. De toon is meteen gezet voor deze avond. Aan kwaliteit dan ook geen gebrek in Den Haag.
Rond de klok van half tien is aan het Muse om een overvol Malieveld muzikaal op te luisteren. De band trapt af met de titeltrack van het nieuwste album Will Of The People en ongetwijfeld krijgen we nog veel meer tracks van dit album te horen. Er wordt direct een vuur ontstoken waardoor we het logo van het album te zijn krijgen en ook de losse letters W, O, T en P. Er staat ons dan ook qua show veel te wachten en dat is aan Muse wel toevertrouwd. De band weet keer op keer hoe ze het publiek voor zich kunnen winnen, het lijkt een kwestie van doseren, opbouwen en vervolgens knallen. Daarbij maken de heren gebruik van schermen, pyro’s. confetti, serpentines en de nodige andere lichteffecten, maar uiteraard grossiert Muse in het aantal grote stadionhits, zo mogen we publieksfavoriet Psycho al vroeg afstrepen vanavond.
Muse is eigenlijk een band die je in het donker moet zijn, de special effects komen dan veel mooier uit en dat is vandaag ook te merken, de schermen zijn nog wat flets, het is simpelweg nog lang licht in Den Haag. Zanger Matt Bellamy vraagt zich dan ook af of het ooit donker wordt vandaag. De band laat zich hier voor de rest niet door afleiden en speelt een degelijke set, maar soms lijkt het wat plichtmatig. Interactie tussen het publiek en band blijft wat uit. Daarentegen genieten we wel van een band in bloedvorm, die volgens een tourshirt nog een hele rits aan optredens op het menu heeft staan. Gelukkig heeft Muse soms een paar adempauzes voor zichzelf ingelast door verschillende filmpjes te tonen, waarna vervolgens vaak weer een grote hit volgt. Het publiek zingt dan ook graag mee op Time Is Running Out, Madness en ook het recente We Are Fucking Fucked. er zijn veel kenners op het Malieveld aanwezig.
Terwijl het langzamerhand ook wat donkerder wordt in Den Haag komt ook de sfeer er wat meer in. Knallers zoals Supermassive Black Hole en Plug In Baby versterken dit gevoel alleen maar. Er worden veel meer speciale effecten uit de kast gehaald, zo zien we zelfs een groot monster op het podium verschijnen, wat volgens fans de naam Baph draagt. Muse is dan ook al lang niet meer een bandje waarvan alles in een gewoon Sprinterbusje past. De heren weten wel hoe ze de boel op zijn kop kunnen zetten, geweldig stemgeluid en heel fijn gitaarspel is waar het bij Muse om draait. Wat blijft het een klasse om na ongeveer anderhalf uur het publiek weer op te doen veren bij Uprising en Starlight.
Terwijl ongeveer alles wel uit de kast is gehaald is het toegift in zicht en voor een laatste maal horen we een track van het Will Of The People-album, wat grotendeels de setlist heeft gedomineerd. Fans van Muse weten dat een concert van Muse pas echt ten einde is als Knight Of Cydonia heeft geklonken en voor een laatste maal mag de menigte op het Malieveld uit hun dak gaan. Muse heeft sinds het vorige bezoek aan Den Haag laten zien dat een beginnend bandje heel groot kan worden en een hele stad in zijn greep kan houden. Daarnaast hebben ze laten zien nog lang niet klaar te zijn, dus wie weet op welk festival of andere locatie we ze een volgende keer mogen begroeten.
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl