My Own Army – Zo heeft hopelijk iedereen zijn persoonlijke voordelen er uit gehaald

2020 gaat zeker de geschiedenis in als het jaar van de pandemie en de bizarre race om het Witte Huis. Alle maatregelen in het land zorgen voor onrust en langzamerhand vinden we het nieuwe normaal allemaal niet meer zo nieuw en zeker niet normaal. Vele sectoren hebben hier last van. Denk hierbij aan sportscholen, musea, winkeliers en zeker de evenementensector waardoor optreden voor bands niet mogelijk is. Toch zorgt dit er soms juist voor dat er naar alternatieven wordt gezocht zoals het Metal-Aidfestival eind juli of de laatste EP van My Own Army. De EP laat een andere kant van My Own Army horen. In de review valt te lezen: “These Gentle Days is geen geijkt My Own Army EP. De zware rockkantjes zijn geheel weggepoetst en de Rotterdammers zijn hier richting de eenvoud gekeerd wat het melancholische karakter vorm heeft. Meer Radiohead dan Nirvana dit keer waarbij de twee uitstapjes met Meltdown en Single Bite verrassend uit de hoek komen.” Over het afgelopen jaar en de nieuwe EP wissel ik wat woorden met gitarist Vincent Hekkert en zanger/gitarist Herman de Kok.
Ik ken My Own Army als een band die toch met de voeten in de Hollandse rockklei staat. Is het melancholische karakter van These Gentle Days op een natuurlijke manier ontstaan of heeft Covid-19 daar een handje in gehad?
Vincent: tof dat je de verschillen zo goed hoort! Het verschil in sound is eerlijk gezegd noodgedwongen. Bij onze rockalbums staan de versterkers op tien maar dat gaat thuis niet. Veel is thuis geschreven en opgenomen dus als vanzelf kwamen akoestische gitaren, samples, piano, etc. naar voren. Ik zeg noodgedwongen maar uiteindelijk pakte het geweldig uit. We hebben zoveel nieuwe dingen gedaan en ontdekt die we nu op onze volgende platen weer kunnen gebruiken
Op wat voor manier heeft de andere manier van schrijven invloed gehad op het tot stand komen van de composities?
Herman: het schrijfproces is anders geweest. Normaal gesproken schrijven we als band. Iemand brengt een riff, idee of akkoordenschema mee de studio om deze vervolgens gezamenlijk uit te werken. Deze keer zaten we niet bij elkaar en konden we elkaar minder beïnvloeden wat weer een hele andere creativiteit met zich mee bracht.
De bas en drums waren altijd een belangrijk element in de muziek van MY Own Army. Die zijn nu wat naar de achtergrond verschoven. Waardoor is de wijziging in richting ontstaan?
Vincent: Sven gaf direct aan dat hij geen akoestische drums op het album wilde. Dat was vanwege de thuissituatie ook niet haalbaar. Sven is helemaal in de wereld van soundscapes en samples gedoken en heeft de plaat zo echt een boost gegeven. De bas is op elke song aanwezig maar Ferry koos voor een subtiele sound en niet een basgeluid met bijvoorbeeld een heel vies randje. Zowel Ferry en Sven hebben de hele plaat ook ge-edit en gemixt. Een super leerzame ervaring en het klinkt geweldig!
In de melancholische setting valt Meltdown op door de lofi-productie en distortion die erin is gezet. Hoe zijn jullie tot de keus gekomen om deze muzikale kant hier te kiezen?
Herman: door de beperkingen door Covid wisten we dat het een ander album ging worden. Meer akoestisch, meer soundscapes en electronica. Maar alles moest in de juiste verhouding om niet te ver van onze normale sound af te wijken.
We zijn gewend dat jij, Herman altijd vanuit jezelf schrijft en in de teksten een soort muzikaal schilderij van de werkelijkheid voorschotelt. Wat hield je bezig op These Gentle Days?
Herman: de teksten zijn redelijk in lijn met de teksten op voorgaande albums op de song Meltdown na. In deze tekst zit veel energie en is echt ontstaan uit gevoel van isolatie tijdens de eerste Covid-golf. Het is een tekst die vanzelf ontstaan is in plaats van het puzzelen, herschrijven en finetunen wat ik gewend ben te doen. Dit nummer is letterlijk binnen 24 uur geschreven, zowel qua muziek als tekst.
Zijn de teksten daarmee ook een reflectie op de huidige situatie?
Herman:  dat zijn mijn teksten altijd,. Ze kaderen altijd een bepaalde periode of gebeurtenis. Ik zie mijn teksten als een fotoalbum, bij het zien van één bepaalde foto kun je een boek vol herinneringen ophalen, zo is dat voor mij ook bij mijn teksten.
Before I Go To War is daarbij een bijzondere titel. Wat wil je de luisteraar meegeven met deze compositie?
Herman: de titel is wat misleidend. Het gaat niet over oorlog maar over het gevoel van live spelen. Zoals elke band doen we niets liever en er is voor mij persoonlijk altijd een duidelijk breekpunt van geven en nemen richting het publiek. Hoe meer je geeft hoe meer je krijgt. Soms gaat dat vanzelf maar vaak is het ook keihard werken. ‘If I take a show of hands, I’m taking more’. Het is niet enkel het geld of het applaus waarvoor je speelt wat men soms denkt. Het gaat bij mij vaak om het spel van geven en nemen en soms voelt dat alsof je aan de frontlinie staat.
De titel These Gentle Days lijkt in contrast te staan met de situatie in Nederland met demonstraties, maatregelen en beperkingen. Waar komt de titel vandaan?
Herman: Covid heeft een hoop persoonlijke en economische ellende veroorzaakt maar er zijn ook positieve kanten te ontdekken. Het tempo van leven ligt iets lager, de ratrace is een tandje langzamer gaan draaien en mensen zijn dingen weer wat meer dagelijkse zaken gaan waarderen. Voor mij persoonlijk heeft het als voordeel dat ik erg productief en creatief ben geweest tijdens de eerste golf en er met de band een hoop muziek is geschreven. Zo heeft hopelijk iedereen zijn persoonlijke voordelen er uit gehaald.
Jullie hebben Too Many Faces in een nieuw jasje gestoken. Vanwaar de keus hiervoor?
Vincent: ik speel met Herman wel eens akoestisch en was eigenlijk gewoon bezig om te checken of die song ook overeind bleef met een akoestische gitaar. Dat nam ik op en stuurde ik naar Herman. Die zette zijn vocals erbij en toen ging het balletje rollen en wisten we dat we wat bijzonders in handen hadden. Overigens hadden we in eerste instantie helemaal geen plannen voor deze plaat. We namen als eerste de song Getting There And Away op. Een leftover, een buitenbeentje die we graag eens goed wilde opnemen. En toen hadden we de smaak te pakken…
In een vorig interview dat wij mochten hebben gaven jullie aan dat vriendschap voor 100% de basis is voor de band. In hoeverre is die vriendschap belangrijk geweest bij het schrijven van de nieuwe muziek?
Vincent: die is er altijd, ik zou hem niet meer weg kunnen denken. Wij hebben een vriendschap om voor te vechten naast de muziek. Dus als ik het een keer helemaal niet eens ben met Herman discussiëren we op een pittige manier maar we weten dat we er links of rechts altijd uit moeten komen om onze vriendschap niet te beschadigen. Geldt trouwens ook voor Ferry en Sven.
Wat hebben de coronamaatregelen verder voor invloed (gehad) op de band?
Vincent: kort gezegd: veel repeteren en schrijven, niet optreden. De energie is zo goed dat we nu direct doorknallen met een full length rock album! Eind november gaan we al beginnen met het opnemen van drums. We proberen ook wat we geleerd hebben met These Gentle Days te gebruiken op de nieuwe plaat.
Traditiegetrouw wordt er bij jullie een fles bier open getrokken bij de release van een album/EP. Hoe hebben jullie dat dit keer vormgegeven?
Vincent: nou als ik eerlijk ben zijn  er wel meer flessen tijdens het hele proces open getrokken! Met de band bezig zijn, met muziek bezig zijn, een goed glas bier drinken, het is de ultieme ontsnapping van deze Corona-tijd. These Gentle Days…haha!