De plaat van het Duitse My Sleeping Karma is dat zeker niet. De mannen laten op hun eerste liveplaat Mela Ananda een goede portie postrock horen die niet verveelt. Het recept is een goede balans tussen de kruiden(opbouw, eruptie, melancholie) en een paar grote eetlepels gruizige stonerrock. Doe daar nog een scheutje progrock bij en je hebt een perfect bordje postrock.
Opgenomen tijdens de tour voor hun album vijfde album Moksha horen we een band die mooie filmische muziek maakt. Vooral in de langere nummers hoor je dat de band het componeren goed in de vingers heeft. Luister maar naar Brahama, het nummer sleurt je aan je haren mee door de diepste dalen en de hoogste bergen van je geest.
Je gaat je afvragen waarom ze nog niet op hetzelfde plateautje staan als Mogwai of Russian Circles. Het antwoord ligt in het concept. De albumcovers en songtitels putten uit het Hindoeïsme en het Boeddhisme (de albumtitel betekent ‘samenkomst van gelukzaligheid), maar in de muziek hoor je daar niets van terug. Zonde! Want dat verwacht je wel met een blauwe olifantgod op je album. Een snufje monnikenzang en My Sleeping Karma sleept zeker de originaliteitsprijs binnen. Op 24 februari te krijgen via deze link.
Op 19 maart staan ze in Doornroosje te Nijmegen en Rockportaal is erbij voor een livereview.