Het gezelschap van drie heren en een dame, onder aanvoering van zanger/gitarist/songwriter Rocky Ravic, brengt iets ten gehore waarbij ik onwillekeurig steeds weer aan Ratt en soms aan Def Leppard moet denken: ongecompliceerde eighties hardrock met bijna formulematig opgebouwde songs met stevig voortdenderende riffs, degelijke maar voorspelbare zanglijnen en koortjes in de refreinen. Het verschil met de eighties hardrock is dat die steeds meer platgeproduceerd werd en daardoor de echte punch kwijtraakte, waar Mystery voor een commercieel verantwoorde, maar gelukkig wel nog steeds stevige productie heeft gekozen.
Daarmee is het album dat geen enkele poging doet hedendaags te zijn – wat je van mij ook best als compliment zou mogen opvatten. Dat wordt ook nog eens versterkt door de afsluiter Nuke ‘Em High, een song afkomstig van de soundtrack van de cult-B-film Return To Nuke ‘Em High Volume 1 (met een rolletje voor Lemmy!). Mystery is niet ingewikkeld en doet geen enkele poging om highbrow te zijn. Pretrock dus.
Wat ik al zei: het is bijna formulematig opgebouwd. Een vaak iets subtieler intro, om vervolgens een stevig aangezet coupletje-refreintje-coupletje in te duiken met meebrulbare refreinen en hier en daar een gitaarsolo. Maar niet te lang, want de meeste songs komen niet boven de vier minuten uit. Op semi-ballad All We Need Tonight is een piano vrij prominent aanwezig, de rest valt eigenlijk in de categorie popliedjes op hoog volume en is – hoewel vrij uitwisselbaar – iedere keer weer vier minuten aangenaam.
Ze schijnen in het voorprogramma van Motley Crüe, Iron Maiden, Twisted Sister, Motörhead, Megadeth en Cheap Trick gestaan te hebben en ergens verbaast me dat niets. Het is allemaal hartstikke degelijk, het ligt goed in het gehoor en het publiek komt vast in de stemming. Zoals gezegd, het is pretrock. Niet meer, maar ook niet minder.
Mystery website