Op 19 oktober staat Neck Deep voor de eerste keer in Nijmegen. De band neemt Static Dress mee en daarmee ook een leuke avond.
De avond begint al vroeg. Om half 8 komt Static Dress knallend op het podium en maken ze er meteen een actieve boel van. Ze zorgen ervoor dat er een kleine moshpit ontstaat en dat mensen volop kunnen two-steppen. Ook on stage staan ze niet stil. De zanger Olli laat goed van zich horen en krijgt het publiek goed met hem mee. Iedereen klapt mee en participeert in de kleine circlepits.
Verder is er een goede lichtshow gaande die goed bij de vibe past waar de band voor gaat. Eveneens staan er meerdere kleine ouderwetse tv’s op het podium waar ze video’s op afspelen en waar ook de teksten van de nummers op af te lezen zijn. De bandleden hebben ook allemaal een eigen stijl. Terwijl ze spelen, loopt de zaal ook steeds voller en wordt het alleen maar actiever. Ze geven hun set dan ook een knallende afsluiter, maken ruimte voor een kleine wall of death tijdens het laatste nummer en bedanken het publiek om vervolgens ruimte te maken voor Neck Deep.
Na een halfuur pauze komt de Welshe band Neck Deep enthousiast aanzetten. De zaal is ondertussen goed volgelopen en iedereen begint dan ook hard mee te zingen met de band. Het duurt niet lang voordat de eerste moshpit ontstaat, die met elk nummer groter en heftiger wordt. Toch neemt zanger Ben na de tweede track even de tijd om een beetje rust te pakken. Hij laat aan het publiek weten dat crowdsurfers welkom zijn en dat ze het zeker moeten doen, omdat er geen barrière is bij de show. Dit hoeft Ben ook zeker geen twee keer te zeggen.
Bij het derde liedje gaan ze ook meteen terug naar hun roots en zingen ze een nummer van het album Life’s Not Out To Get You dat ze uitbrachten in 2015. Dit kan het publiek zeker waarderen en vanaf dat moment staat ook niemand meer stil. De gevraagde crowdsurfers blijven de lucht in gaan. Dit tot groot genot van de band, die lekker met de mensen meegaan.
Toch komt er na een paar nummers een moment aan, waarin Ben even aandacht vraagt van het publiek. Hij praat dan even over de staat van de wereld en meldt dat hij niet meer graag op onze planeet woont en over hoe fucked up de politiek van de wereld is. Hij maakt er een hele speech van en die speech sluit mooi aan op het nummer waar de band mee verder gaat. Na de rust van de speech gaat het concert weer knallend verder.
Ben zorgt ervoor dat de interactie met de mensen ook constant doorgaat. Hij vraagt om circlepits, maar laat mensen op de eerste rij ook meezingen in de microfoon. Je kan merken dat de band veel liefde heeft voor hun fans. Ze maken opmerkingen naar de fans en maken grapjes. De sfeer is tegen het einde van het concert dan ook weer heel licht en de energie is weer terug, alsof het nooit is weggeweest.
De band speelt een goede mix tussen de oudere en nieuwe nummers. Ze zingen vele fan favorieten en spelen zelfs nummers van hun debuut EP. Aan het einde geeft de band nog een lange thank you speech. Ze maken duidelijk dat ze hun fans erg veel waarderen en ze laten weten dat ze nog 2 nummers hebben. Tevens maken ze grapjes over het hebben van een encore en dat ze na die 2 nummers er misschien nog wel 3 spelen. Zo sluiten ze het concert ook met een leuke sfeer af. De band hint dat ze snel naar Nederland terugkomen en dat ze er naar uitkijken.
Foto’s: Laura Visser