Never Forget + Angel Du$t + Touché Amoré – Dynamo (Eindhoven) 19/1/2017

Waar het soms bij een voorprogramma nogal leeg kan zijn in de zaal omdat het volk dan nog achter het bord met piepers zit, liever een sigaretje rookt in de rookruimte of nog in de trein zit is het al meteen volle bak bij Never Forget. Dat kan zomaar te maken hebben met het feit dat ze in Eindhoven een thuiswedstrijd spelen. Hun by-the-numbers hardcore is niet verkeerd en niets wijst er op dat dit 1 van hun eerste optredens is.
Angel Du$t blijkt ook een trouw fanschare te hebben, getuige het ongelooflijke enthousiasme wat in de pit getoond wordt. Springend, moshend en zingend gaat het publiek uit zijn dak bij de opzwepende punkrock van deze band uit Baltimore. Hun nummers (zoals Toxic Boombox en Hurt You Bad) zijn dan ook belachelijk catchy. Als de Foo Fighters hardcore zouden spelen zouden ze zo klinken.
Er wordt niet veel tijd verspild met gelul tussen de nummers. Het optreden haalt dan het half uur ook niet. De vrij korte nummers worden live met een extra rauw randje en energie gespeeld in een noodtempo. Kort maar krachtig zullen we het maar noemen.
Ik denk even dat Touché Amoré dan misschien toch op wat minder enthousiasme getracteerd zal worden door het publiek, want ze waren al zo uitgelaten bij Angel Du$t dat je zou verwachten dat de koek al een beetje op is. Daar blijkt niets van waar. Een kolkende pit, meegebrulde lyrics en een groot aantal crowdsurfers maken dit op en top een punkrock show.
Hoewel de lyrics zwaar en donker zijn kun je dat niet aflezen van het gezicht van frontman Jeremy Bolm. Hij heeft voortdurend een grijns van oor tot oor op zijn gezicht en geniet duidelijk van de energieke crowd. De meeste nummers die voorbij komen zijn van het laatste album dat het verhaal verteld van zijn aan kanker overleden moeder. Des te knapper dat hij daar bij zo goed geluimd overkomt.
Dat Jeremy live lekker kan brullen wist ik al, maar hij laat bij dit optreden horen dat hij de wat afwijkendere, cleanere vocals van het laatste album bij nummers als Skyscraper en Benediction ook prima live kan brengen.
Bij de rauwere, maar redelijk catchy nummers als Rapture en Displacement kan het publiek lekker meeschreeuwen en is de pit dubbel wild.
Een prachtig optreden van deze band en een geweldige start van hun Europese tour zoals Jeremy zelf ook aangeeft. Vakkundig maar met passie en vol sympathie neergezet. Klasse act!