Het album was vanaf begin van dit jaar al te luisteren via de diverse streaming platforms maar is nu ook verkrijgbaar op cd en vinyl. Door de COVID19 pandemie moet Cave zijn uitverkochte tournee afzeggen. Als gevolg hiervan duikt hij met Ellis de studio in om, in zin eigen woorden, een brutale maar erg mooie plaat te maken.
De rode draad in de teksten is het kingdom in the sky, het wordt al benoemd in de openingszinnen van Hand Of God, het eerste nummer, en komt ook in latere nummers terug. De teksten op het album zitten vol Bijbelse referenties, maar er zijn ook fantasie rijke beelden die hij oproept zoals in het nummer White Elephant waar Cave zingt I am a Botticelli Venus with a penis. Cave weet zijn stem perfect te gebruiken in de acht nummers op dit prachtige album, hij briest, vertelt, fluistert en laat in zijn stem afwisselend wanhoop en intimidatie doordringen.
Net als op Ghosteen is het overheersende thema verlies doorweven met vleugen van liefde en schoonheid. Het album is mede geïnspireerd door belangrijke gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Zo wordt er in White Elephant verwezen naar de Black Lives Matter betogingen en krijgen we nog een stukje van de lockdown mee in het mooie Albuquerque. De combinatie van de ontroerende teksten van Cave worden naadloos begeleid door Ellis. Al met al is het een krachtig en indrukwekkend album geworden.
Van de genegenheid in Balcony Man, de meeslepende dreiging van White Elephant tot het wanhopige Carnage met dat prachtige refrein And it’s only love with a little bit of rain, and I hope to see you again, Cave weet je van binnen te raken. Een album neergezet door twee grootmeesters, een aanrader.