De meeste van die referenties gaan ook op voor de nieuwe single Orange Walk. Alleen werden de artrock-invloeden van Balthazar en Oscar & The Wolf op deze Orange Walk ingeruild voor zweterige nu-exotica, een beetje zoals My Baby op hun jongste album. Of denk aan – voor wie oud genoeg is om het zich te herinneren – Anna Domino en Luc Van Acker met hun Zanna.
Schreven we over The Faster I Waltz … nog dat het ‘donker en mysterieus, maar nooit dreigend’ was, dan mogen we al zeker dat laatste overboord gooien voor Orange Walk. Dit is vooral dreigend, maar nog niet agressief, en broeierig. Heel broeierig. Hopelijk gaat het volgende album in deze richting door. Uncle Wellington is in een aantal opzichten een (wel heel) moderne reïncarnatie van de experimentele synthpop waar België in de jaren ’80 internationaal mee scoorde. Of dat voor Uncle Wellington ook zullen lukken, zal de toekomst uitwijzen. U kan ze live gaan checken op 26 oktober als ze de support spelen van die andere goede Belgische synthpopband Vive La Fête in de 013 in Tilburg. Ze zullen op dreef zijn bij Uncle Wellington, want net daarvoor gaan ze voor een korte tournee naar de UK.