Nighthawker – From Wither To Bloom

Een rockalbum waar een zachte, warme gloed van afstraalt. Zo zou je nog het beste de sound van Nighthawker kunnen omschrijven. Kan ook : radiovriendelijke poprock met flink wat retro-accenten. De losse songstructuren van eind jaren ’70 , riffjes en solo’s die netjes de clichés ontwijken,  songs die vlot voorbij de vijf minuten afklokken, … Bij Nighthawker plukken ze de leukste elementen van de 70’s tot de 90’s en ze brouwen daarmee voor elke track een ander biertje: nu eens zonnig blond (Share The Ride, Dishwasher Blues, …) en dan weer donker en een klein beetje bitter (Night Of The Hunter, Sundown, …).
De inspiratie vonden ze bij zowat elke band in het spectrum tussen Led Zeppelin en The War On Drugs. Op dit album toont Nighthawker al meer zijn eigen gezicht dan op de twee voorafgaande EP’s. Het kunnen wisselen tussen mannelijke en vrouwelijke zang is een troef die maar weinig andere bands hebben. Een vraag/antwoord-duet zoals ze dat vroeger bij The Beautiful South al eens deden, dat zou nog eens iets zijn voor Nighthawker, maar dit album is ook al top. Inzake songopbouw en lyrics hebben ze alles goed voor mekaar. Op een paar tracks ontbreekt nog een catchy en onmiddellijk meezingbaar refrein, maar daar doen we in dit genre niet moeilijk over.
Op From Wither To Bloom scoort Nighthawker met elke track. Bij elke luisterbeurt ontdek je nog iets nieuws en op geen enkel moment wil je op de doorspoelknop drukken. Als je dit album Nighthawker op Spotify wil gaan ontdekken, begin dan bij Night Of The Hunter, The Moonlight Rider of The Rabbit Hole. Nog beter voor deze warmbloedige rock: luister ‘m op vinyl.