Cinematic pop uit eigen land, een elektronisch geluid met akoestische elementen.
Nina June groeit op in Castricum en wordt van huis uit beïnvloedt door de muzikale smaak van haar ouders. Muziek van onder andere Annie Lennox, Tracy Chapman en Eva Cassidy komt veelvuldig langs, evenals de muziek van Fleetwood Mac, The Beatles en Crosby Stills Nash & Young. Als ze zeventien jaar oud is, verlaat ze het ouderlijk huis voor een opleiding aan de Rockacademy. Haar eerste album Bon Voyage komt uit op haar eigen label en wordt gepresenteerd in een uitverkocht Paradiso.
Het eerste nummer is Summersnow en meteen een aangename ontmoeting met de zwoele, breekbare vocalen van June. Het is een rustig, poppy nummer dat direct lekker in het gehoor ligt. Op de vijf tracks tellende EP is The Change In Me het nummer dat de EP moet promoten. June zingt een duet met Lywe, die hiermee debuteert als artiest. Wat meteen opvalt is de kracht van de twee gebundelde stemmen, slechts begeleidt door een piano. Het is een prachtig, intiem nummer geworden.
Raven’s Feather is een wat meer aangekleed nummer qua muzikale omlijsting. Toch is dit allemaal ter ondersteuning van de vocalen van June, die verbazingwekkend boeiend blijven. Dit is een stem waar je heel lang naar kunt luisteren. Twenty One gaat over de veranderingen die je ondergaat bij je eerste liefde. Net als de voorgaande nummers gaat het over de complexiteit van menselijke verbindingen, over intimiteit en onafhankelijkheid.
June slaagt er in om gedurende deze vijf nummers de luisteraar aan zich te boeien. Met een totale speelduur van iets meer dan zeventien minuten is het eigenlijk te kort, de luisteraar zal ongetwijfeld meer willen horen. Maar er zal in de toekomst ongetwijfeld meer van dit soort mooie liedjes verschijnen.
Nina June – Shadows Riddles
341
vorig bericht