De naam Nirvana zegt iedereen wel iets. Vaak gaat het dan over Kurt Cobain en zijn band. Echter waren zei niet de eerste band met die naam. In de jaren 60 richtten de Ierse muzikant Patrick Campbell-Lyons en Griekse muzikant Alex Spyropoulos de Britse band Nirvana op, gezien de leden zich destijds in London bevonden. De laatste jaren is het Britse Nirvana weer onder de aandacht gekomen, mede dankzij de heruitgaves die door Swordfish Records en Wah-Wah Records zijn uitgebracht. Think Like A Key Music volgt nu met de eerste vinyl persing van Orange and Blue, toepasselijk op blauw vinyl.
Eerlijk is eerlijk, vergeleken met de eerste drie platen van de band komt geen ander album in de buurt. The Story of Simon Simopath, All of Us en Dedicated to Markos III zijn stuk voor stuk psychedelische meesterwerken. Ook het vierde album, Local Anaesthetic, is de moeite waard, ondanks dat het bijna een compleet andere band lijkt te zijn (wat gedeeltelijk ook klopt). Daarna leek de koek op, Songs of Love and Praise was grotendeels een collectie heropnames en de solo albums van Patrick Campbell-Lyons verkochten slecht. Ook zwierf er een onuitgebracht album rond wat laatst eindelijk is uitgebracht.
De discografie van Nirvana is ietwat rommelig. Waar ze op hun eerste drie albums een consistente band waren die wisten wat ze deden, duurde het tot Orange and Blue om weer een overtuigend typisch Nirvana album op te nemen. Het hielp echter niet dat er nog een Nirvana albums uitbracht rond de tijd dat dit album uitkwam. Daarmee is deze vinyl uitgave (en voor de CD liefhebbers is er een nieuwe CD release) een mooie gelegenheid het album te (her)ontdekken. Naast eigen nummers horen we een cover van Lithium, bekend van Nirvana (US). Het was in eerste instantie de bedoeling dat beide bands een nummer van elkaar zouden opnemen, dat is door het overleiden van Kurt Cobain nooit gebeurt.
Qua geluid is het geen sonisch meesterwerk, echter niet slecht. Weliswaar veel surface noise, helaas kreeg ik de statische elektrischiteit die door de papieren binnenhoes werd veroorzaakt niet weg. Desondanks is dit een mooie heruitgave van een anders vergeten album. Een hoop goede nummers die doen terugdenken aan de jaren 60. Zo is Lost in Space een favoriet van me en is ook The Face at the Window een hoogtepunt wat qua songwriting niet veel onderdoet aan de nummers op Dedicated to Markos III.
Ondanks dat deze release wellicht enkel fans van de band die alles willen hebben zal aanspreken, is dit een mooie introductie aan de band. Zeker voor de mensen die per ongeluk een plaat van de Britse Nirvana kopen, bij het horen van de Lithium cover zullen velen al verkocht zijn. Het album wordt daarna zelfs alsmaar beter.