Nirwana Tuinfeesten viert dit jaar zijn 40-jarig bestaan en pakt groots uit. Al ruim voor aanvang was het festival al uitverkocht en viste sommige aspirant bezoekers achter het net. Met grote namen als Typhoon, Dropkick Murphys en Gogol Bordello belooft het dan ook een feestelijke editie te worden en als dan óók nog eens het zonnetje volop schijnt, lijken alle ingrediënten voor een heerlijk festivalweekend compleet.
We horen nog net de laatste schreeuwende noten van The Deaf als we het terrein oplopen. De al aanwezige bezoekers knikken tevreden terwijl ze zich verplaatsen naar de grote tent aan de achterkant van het compacte terrein van Nirwana Tuinfeesten. Dit jaar een groot podium in de nog grotere tent om extra uit te pakken voor het 40-jarig bestaan. The Afterpartees spelen daar met gemak de temperatuur van de tent naar ongekende hoogte. The Afterpartees bestaan uit nog jonge muzikanten maar zetten een rockende surfsound neer met een enthousiaste en flexibele frontman die het publiek zonder moeite naar zijn hand zet. Wat een leuke festivalband!
Daarna staat de tweekoppige formatie Blood Red Shoes het vertrouwde buitenpodium. Hoewel deze dame en heer slechts met z’n tweeën op het podium staan, produceren ze geluid wat de gehele festivalweide vult. Soms wat eentonig, soms ineens een volle bak herrie en soms opvallend groovy. Blood Red Shoes maakt een matige indruk maar gelukkig is er genoeg te zien en te bespreken op de weide.
John Coffey maakte op Pinkpop dit jaar een onvergetelijke indruk toen leadzanger staande in het publiek een half glaasje bier met gemak opving. Maar vandaag laten ze de bezoekers van Nirwana zien dat dat niet de enige vaardigheden zijn die ze beheersen. Wat een energie en wat een gitaargeweld stuitert er over dat podium. Een strakke show waarbij de punkrock opnieuw leven in wordt geblazen. Vooraan bij het podium gaat het er dan ook echt wild aan toe. John Coffey is voor ons een van de hoogtepunten in het programma van vandaag.
Van de oudgedienden van Peter Pan Speedrock weten we inmiddels wat we ervan kunnen verwachten en gelukkig leveren ze dit ook. Een stevige show met bekende nummers die in een razend tempo voorbijkomen. Niet te veel ouwehoeren, maar lekker spelen, lijkt het motto van de heren vandaag te zijn. Het publiek geniet zichtbaar en Peter Pan Speedrock had eigenlijk ook niet kunnen ontbreken op de verjaardag van het festival.
In de tent wordt vanavond afgesloten door Def P en de Beatbusters wat zorgt voor een flinke dosis nostalgie bij de meeste bezoekers. De snelle, humoristische teksten gecombineerd met de vrolijke blazers in een up-tempo maken dat de hele tent in beweging komt en ze bewijzen dat er écht nog geen sprake is van vergane glorie. Def P weet er met zijn Beatbusters een heus feest van te maken.
Aan het einde van dit optreden loopt de tent al wat leeg voor de headliner en afsluiter van vanavond: Dropkick Murphys. Hoewel ook zij hoogtij vierden in de jaren negentig, is duidelijk te zien dat hun populariteit nog niet is afgenomen en Dropkick Murphys weten met een energiek optreden de eerste dag van Nirwana waardig af te sluiten.
Het zonnetje schijnt alweer volop als de tweede dag is aangebroken en zowel de campinggasten als dagbezoekers zijn al vroeg op de weide om de populaire band Sunday Sun te zien. Met hun hit I call you honey hebben ze indruk gemaakt in de Nederlandse muziekscene en ze laten dan ook een vrolijk en muzikaal optreden zien. Daarna kakt het programma qua bekendheid wat in. Bands als Hallo Venray, Big Country en Guy Swinnen band zijn bij het gros van het festivalpubliek onbekend en zijn in de loop van de generaties niet blijven hangen vanuit de hitlijsten. Gelukkig is het prachtig weer en genieten veel bezoekers van de zon en de gezelligheid terwijl de muzikanten op leeftijd de muzikale begeleiding verzorgen.
Tegen de tijd dat Blaudzun op het podium komt, komt het publiek weer wat meer tot leven. Blaudzun is een van Nederlands meest opmerkelijke producten van dit moment. Met zijn recente hit Promises of no man’s land maakte hij wederom indruk op vele muziekcritici. Blaudzun is echt een optreden om te luisteren en minder om te kijken, het is de ervaring van de livemuziek terwijl de band zelf redelijk statisch op het podium staat.
Gotcha! is de Nederlandse hiphop-funk sensatie uit de jaren negentig. Ze zorgen in de tent voor een swingend, relaxt sfeertje met een veelkoppig collectief aan muzikanten.
Tijd voor een van de hoogtepunten in het programma. Typhoon maakt zijn opwachting op het hoofdpodium. Met zijn lyrische teksten, opzwepende klanken en aanstekelijke enthousiasme krijgt hij al snel het hele publiek mee. Typhoon is een van de beste live-shows van dit moment en blijkt van alle markten thuis om er gegarandeerd een feestje van te maken met zowel langzame ballads als funky beats.
Al eerder vandaag kregen we te horen dat Di-rect helaas wegens ziekte van de zanger hun optreden op Nirwana heeft moeten cancelen. De organisatie heeft in rap tempo naar een oplossing gezocht en vond deze in niets minder dan Go Back To The Zoo. Een meer dan waardige vervanger op zo’n korte termijn. Complimenten aan de organisatie! Na een moeizame start voor de band met wat biergooiend publiek (“We zijn geen John Coffey”), lukt het de mannen toch om een goede show neer te zetten met bekende hits als Beam me up en Electric en krijgen ze het publiek met gemak in beweging in de inmiddels volle tent achter op het terrein.
Hoewel Fiddler’s Green niet direct baadt in hun bekendheid hebben ze een aardige reputatie opgebouwd als het gaat om live performances. De mannen laten een mix horen van folk, rock en punk en krijgen heel Nirwana op zijn kop met hun aanstekelijk vrolijke nummers en energieke verschijning. Wat een feest! En een aanrader voor elk festival.
Als afsluiter in de tent een voor vele langverwacht optreden van Dog Eat Dog. Deze mannen stonden al veelvuldig op het podium van Nirwana en vele bezoekers hebben hier ook warme herinneringen bij. Dog Eat Dog heeft er duidelijk lol en dat blijkt wel als zanger John Conner met een klein gitaartje of een waterpistool het publiek vermaakt. Er vormt zich als snel een pit en voor velen blijft No Fronts wel de favoriet.
De zaterdag van Nirwana wordt afgesloten door de partyking nummer één. Gogol Bordello. Met zijn balkan, punk, folk zigeunermuziek…ach, het is eigenlijk niet in een hokje te stoppen maar één ding is duidelijk. Het feest dat door de voorgangers op het programma in gang is gezet, wordt vol overgave afgemaakt door de achtkoppige band van Gogol Bordello die gewapend met een keur aan instrumenten het podium bestormen en overwinnen. Een mooiere afsluiter had Nirwana niet kunnen bedenken. We kijken dan ook tevreden terug op twee zonnige, muzikale en heerlijke festivaldagen en kunnen wel zeggen dat Nirwana Tuinfeesten zijn verjaardag met een terecht en geslaagd feestje heeft gevierd tot nu toe.